Opinie czytelników - Przekleństwo cara Iwana (5)

Zachęcam do zagłębienia się w przepastne podziemia Moskwy i równie przepastną duszę rosyjską. Świetna powieść Jastrzębskiego przenosi czytelnika między czasami carów i prezydentów na Kremlu, a także między światem religijnych uniesień a przyziemną walką o władzę nad przyszłością mocarstwa.

Wielkie miasta mają swoje wielkie tajemnice. Stare miasta mają te tajemnice nawarstwiające się od wieków. Taka jest Moskwa. Jastrzębski ze swadą, wiedzą i talentem napisał powieść o skarbie podziemnej Moskwy. Sięgającym Bizancjum, ukrytym przez carat i poszukiwanym przez współczesnych "diggerów". Znakomita lektura na kilka długich wieczorów. Ja dodawałem do niej po kieliszku rosyjskiej wódki. Dla nastroju.

świetne połączenie obrazów współczesności bogatych moskwian z mistyką rosyjskiej duszy i legendami czasów caratu, pełnymi nieodkrytych skarbów i prawd, brawa dla p. Jastrzębskiego za tak efektowne dzielenie się swoją wielką wiedzą o Rosji za pomocą sprawnego pióra

Realizm jest niezaprzeczalnym autem tej powieści, co wiąże się z biografią autora. Maciej Jastrzębski mieszka w Moskwie, to korespondent zagraniczny i wojenny Polskiego Radia, wie, jak opisywać rzeczywistość, nie fałszując jej obrazu. Wraz z bohaterami poruszałam się po Moskwie. Kreml, plac Czerwony, mauzoleum Lenina, sobór Opieki Matki Bożej, GUM, stacje metra znałam wcześniej z lekcji języka rosyjskiego, a dzięki powieści mogłam je odwiedzić w XXI w. Jednak prawdziwą gratką było zejście pod ziemię. To tu rozgrywają się najważniejsze wydarzenia. Pod ziemią czas płynie inaczej. (s. 270) Ponoć zła energia kumuluje się pod ziemią, a przez wieki brudnych emocji nazbierało się trochę. W tunelach metra pasażerowie słyszeli jęki torturowanych i mordowanych ludziach, rżenie koni, szczęk oręża. Wyobraźnia pracuje na zwiększonych obrotach. Podziemne korytarze, tunele, stacje metra, osuwiska, pomieszczenia, schrony, podziemne obiekty wojskowe i pułapki ? to wszystko tak prawdziwe, że aż niewiarygodne. Spacer do przyjemnych nie należał: smród ścieków, wilgoć, gruz, pył, pajęczyny, trupy, jednak nieposkromniona ciekawość i tajemnica motywowały do zagłębiania się w labirynt korytarzy, a adrenalina była motorem napędowym. Część wydarzeń rozgrywa się w XVI wieku za panowania Iwana IV. Na rozkaz cara do Kremla przyprowadzany jest stary mnich Wasyl. Jego umiejętności mają pomóc carowi zapewnić mu potęgę i nieśmiertelność, nawet przy użyciu sił nieczystych. Żądza władzy przeraża. Autor, łącząc dwie płaszczyzny czasowe, pokazuje uniwersalne zachowania ludzkie. W XXI wieku na Kremlu ponoć jest ktoś, kogo interesują portale do innych wymiarów, magiczne księgi, podróże w czasie? Akcja mnie porwała. Czytałam manuskrypty i rozwiązywałam zagadki. Moją wyobraźnię rozpalały moskiewskie legendy o bibliotece cara, duchach, wrotach do piekła, portalach do innych wymiarów. Autor ogólnie o nich wspominał, budując klimat tajemniczości. Włamanie, szantaż, porwanie to tylko próbka możliwości? kogoś. W grze ze służbami specjalnymi nie ma reguł, co pokazują nagłe zwroty akcji. Zróżnicowane tempo akcji zależy od wydarzeń. Od chwili zejścia pod ziemię akcja przyspiesza, choć opisy tego tak nie oddają. Zaskoczył mnie finał powieści, w której autor połączył elementy kilku innych gatunków. Postacie jak żywe, ciekawe osobowości. Nawet kotka Masza ma charakterek. Julia i Aleksandr stali się moimi przyjaciółmi, Ksenia wnosiła powiew młodzieńczej świeżości, Dimitr intrygował ksywką, zaskoczył mnie niepozorny Andriej, zaimponował mi dowódca FSO, Paweł nieco irytował, a tajemniczy mężczyzna na Kremlu budził pewne skojarzenia? Kilka małych minusów. Zabrakło mi mapy Moskwy z zaznaczeniem linii metra, by mieć pełny obraz wydarzeń. Wątek Marysi uważam za zbędny. Skróciłabym opisy o przemieszczaniu się. Trochę zabrakło mi dynamiki. "Przekleństwo cara Iwana" zaprasza do Moskwy, by odkryć jej tajemnice, a legendy urzeczywistnić. To powieść o manuskryptach i artefaktach, mnichu i jego władcy, o żądzy władzy i nielegalnej akcji operacyjnej, o podejmowaniu słusznych decyzji, o honorze i odwadze. Sensacyjna fabuła z zajmującą historyczno-współczesną intrygą. Ciekawość? to pierwszy krok do moskiewskich podziemi. Zejdźcie tam. Nie pożałujecie.

Zaliczyłbym tę książkę jako niezbyt udaną próbę pisania fabuły przez pana Jastrzębskiego. Dużo lepiej się czyta jego książki reportażowe