Amethyst. Yes, please

Recenzje książki: Amethyst. Yes, please (19) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. deadly_voice_ Polak Julia

   Z czasem zaczynamy przyzwyczajać się do pewnych sytuacji. Do skutków danych wydarzeń, które pozostawiają jakiegoś rodzaju piętno. Ciężko jest pogodzić się ze stratą, nagłą zmianą, która nie zależy od nas. Nieważne, co chcielibyśmy zrobić, musimy spróbować iść naprzód. Jednak gdzieś z tyłu głowy dalej będzie nam dokuczać przeszłość. Po zajściu w Nowym Jorku Verina nie jest już niczego pewna. Nie wie, komu może ufać a od kogo trzymać się z daleka. Jej życie wywróciło się do góry nogami, a to dopiero początek. Mężczyzna, którego poznała okazał się innym człowiek niż myślała. Mimo iż dawał jej poczucie bezpieczeństwa i wolności. Była niczym ptak w złotek klatce, którego nikt nie mógł jej dotykać, tylko podziwiać. Kolejna fenomenalna książka Moniki, którą pokochałam już na Wattpadzie, gdzie na papierze ta miłość tylko wzrastała. Jest to historia pełna niespodzianek, nieszablonowych sytuacji i niesamowicie wykreowanych bohaterów. Czytając śmiałam się, płakałam i krzyczałam jednocześnie. To, jak autorka potrafi trzymać emocje czytelnika w garści jest aż przerażające. Prawda, znałam tę historię już wcześniej i widziałam, co mnie mniej więcej czeka. Nie miałam pojęcia, że aż tak będę reagować na poszczególne momenty, które zapadną mi na długo w pamięci. Verina w tej części stara się odbudować soją psychikę. Z każdym kolejnym rozdziałem możemy zauważyć, jak staje się silniejsza i odważniejsza. Nie jest już tą samą wystraszoną dziewczyną z Nowego Jorku. W Zenie też możemy zauważyć wiele zmian. Jego tajemnice, które powoli poznajemy, uświadamiają nas, dlaczego jest taki a nie inny. Ta dwójka zdecydowanie przeszła w życiu wiele cierpienia. Mając siebie nawzajem są w stanie przezwyciężyć demony z przeszłości i ruszyć dalej. Oczywiście postacie drugoplanowe idealnie dopełniają cała tą pokręconą historię. Pojawiają się też nowi bohaterowie, którzy wprowadzili wiele śmiechu i tajemniczości. Dylogia “Amethyst” ma dla mnie ogromne znaczenie, mam do niej duży sentyment. Ma ważne miejsce w moim sercu z wielu powodów, jednym z nich jest właśnie ta przemiana głównych bohaterów. Każdy potrzebuje na drugą szansę, szczególnie wtedy, gdy stara się zmienić i widać te zmiany.

2. booknixi Bajsert Jagoda

   Verina z pazurem? To jest to czego potrzebowałam! 🔥 Panna Berry zdecydownanie pochłonęła mnie w tej części w całości. Sposób w jaki się odrodziła, jak zyskała pewność siebie, poznała swoją wartość... takie bohaterki uwielbiam! Nie daje już za siebie decydować. Nie ulega, robi rzeczy po swojemu. Skończyła być potulnym barankiem, któremu trzeba wskazać drogę, jaką chce od niej ktoś inny. Zdecydowanie jestem fanką wykreowania jej postaci 🔥 Zresztą nie tylko jej! Byłam zauroczona tym, jak Vincent zaczął całkowicie otwierać się przed bliskimi. Chciał być lepszy i walczyć ze swoimi demonami. Chciał by Rin zaufała mu całkowicie i na zawsze. Choć najbardziej pragnął mieć tę kobietę przy sobie, by nadal wydobywała z niego wszystko co najlepsze. Postępował więc jak najlepiej potrafił, by spełnić te marzenie. Jest to historia pełna niebezpieczeństwa, grozy. Jest tutaj ukazane piękno relacji miedzy ojcem a adoptowaną córką a także przyjaźni. Można z niej wynieść wiele ważnych i wspaniałych wartości, ale przede wszystkim można przeżyć tę historię z bohaterami, żyć ich emocjami, karcić i wspierać ich decyzje 🔥 Uwielbiam całą sobą, oddałam tej serii całe serducho. Przepadłam po same uszy 🥰 Nie wiem ile razy już wam to powtarzałam ale czytajcie piękni ludzie! Każda książka z tej serii ma w sobie wiele piękna 💕

3. lavra_books Jagodzińska Laura

   Świat Veriny Berry nigdy nie był stabilny. Nawet teraz dziewczyna nie wie, kto jest wrogiem, a kto przyjacielem. Wszyscy, których znała okazują się zupełnie jej obcy. Rodzice, Caroline, a nawet…on. Zena okazuje się być niebezpiecznym mężczyzną. Rin nie wie, czy jest gangsterem, który dla zabawy wplątał się w jej życie, czy wybawcą, który ją ocalił. Wie tylko, że jest groźny i do szaleństwa…zdeterminowany, by została przy nim. Po pełnym emocji zakończeniu pierwszego tomu dostajemy coś całkiem nowego. To właśnie tutaj wszystko zaczyna się wyjaśniać. Zena zaczyna otwierać się i obdzierać z tych zewnętrznych grubych warstw. Wszystkie wątki wyjaśniają i tworzą spójną całość. Verina jest zagubiona, kiedy budzi się w rezydencji w Miami. Początkowo boi się, jednak Ron staje się dla niej oparciem i z jego pomocą odnajduje się w sytuacji. Za to uwielbiam tego bohatera. Od początku traktuje ją jak córkę i jest zawsze przy niej. Odkrywamy przeszłość Zeny i otrzymujemy odpowiedzi na wiele pytań. Mężczyzna ujawnia przed Veriną swoją historię i zmienia swoje zachowanie wobec niej. Teraz to on jest tym który prosi. O wszystko. W jego zachowaniu pojawia się masa troski, czułości i stanowczo więcej pozytywnych uczuć w porównaniu z pierwszym tomem. Język autorki nie pozostawia żadnych zastrzeżeń. Jej pióro jest niezwykle przyjemne, a przez ten tom przepłynęłam jeszcze szybciej niż przez poprzedni. Jeśli pierwszy tom nie przypadł wam do gustu, polecam spróbować ponownie. “Yes, please” ma w sobie zdecydowanie więcej emocji. Poznajemy bliżej znanych nam już bohaterów, którzy przechodzą widoczne przemiany, wracamy do postaci z książki “Emerald”, a także pojawiają się nowe charaktery, a wraz z nimi kolejne historie. Akcja w tym tomie nabiera prędkości, żeby końcowo mocno w nas uderzyć. Jest tutaj zdecydowanie mniej scen erotycznych, a ilość bólu, radości i reszty emocji jest idealnie wyważona, co wpływa znacząco na uczucia odbiorcy i zachęca do sięgnięcia po dalsze tomy serii.

4. reading.after.dark Lipińska Klaudia

   Świat Veriny, ponownie legł w gruzach. Ludzie, którzy wydawali się jej przyjaciółmi, okazali się wrogami, przez co dziewczyna nie wie już komu może ufać. Podobnie jest z Zeną, który porwał Rinę i zaproponował jej układ. Kobieta myślała że może mu ufać jednak, Zena zrobił coś co to zaufanie doszczętnie zniszczył. Teraz musi odpokutować, oddając się Rin. Czy Zena zdobędzie od nowa zaufanie Veriny? Czy kobieta zemści się za swoją krzywdę? Czy mężczyzna ją przeprosi? Czy Verina zdobędzie nowych przyjaciół? Co się wydarzy? Po przeczytaniu pierwszego tomu byłam zachwycona, jednak to drugi tom zrobił na mnie dużo większe wrażenie. Zdecydowanie, bardziej mi się podobał. Pierwsza część zakończyła się w takim momencie że natychmiastowa jest potrzeba drugiego tomu, jednak ja musiałam trochę wyczekiwać i przed premiera "Amethyst. Yes, please" musiałam zrobić koniecznie reread pierwszego tomu, aby nic mi nie umknęło. Książkę przeczytałam bardzo szybko, ponieważ Monika posiada naprawdę cudownie pióro, przysięgam miałam wielki problem aby oderwać się nawet na chwilę od historii, bo to co się w niej wydarzyło przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Historia zawładnęła moim sercem od samego początku, wywołała we mnie przeróżne emocje od radości, śmiechu, po ból czy strach. Widać jaką wielką zmianę przeszli bohaterowie, co jest jak najbardziej na plus. Zena, chroniąc Rin stracił jej zaufanie, jednak by je odzyskać postanowił oddać się w jej ręce. Ale co się stanie kiedy to kobieta w ich związku będzie w jakimś stopniu dominować? Zmiana jaką przeszedł Zena jest cudowna, dalej jest opiekuńczy, troskliwy oraz zaborczy, ale teraz otworzył się przed swoją ukochaną i opowiedział o swojej przeszłości oraz o swoich demonach i oddał się kobiecie, aby pokazać jej jak bardzo mu na niej zależy i aby odzyskać utracone zaufanie. Rin, za to stała się małym uroczym diabełkiem, zdecydowanie uwielbiam jej postać. Ich związek w końcu zmierza w kierunku zdrowej relacji. Bardzo podobało mi się również to że autorka wspomniała nie raz o bohaterach z "Emerald". Zżyłam się bardzo ze wszystkimi bohaterami i tymi pierwszoplanowymi jak i drugoplanowymi. Gdy zobaczyłam napis koniec poczułam z jednej strony radość, a z drugiej pustkę. Pustkę ponieważ starałam się nie dopuścić myśli że w tym momencie historia Rin i Zeny się kończy, a radość bo kończy się tak, a nie inaczej. Podsumowując, zdecydowanie przepadłam dla tej historii, dla fabuły która jest genialna i dla jej bohaterów którzy zostali wykreowani genialnie. Historia jest o potrzebie bezpieczeństwa, manipulacji, toksycznych związkach, pożądaniu oraz poszukiwaniu własnej orientacji. Zdecydowanie polecam historię Rin i Zeny! Moja ocena 9/10⭐

5. winotka.books Winosławska Monika

   Amethyst Yes, please - RECENZJA Kontynuacja historii Rin i Zeny mnie totalnie kupiła! Szczerze? Nie spodziewałam się, że to wszystko pójdzie w taką stronę. Jestem wielką fanką nowego układu między bohaterami. Ta zamiana ról była przezabawna, uwielbiam fragmenty jak Rin się rządzi i prowokuje Zenę! BYŁO HOT! Dostajemy sporo ich zbliżeń i o mamo. Naaajs 🥵 Ale w tym wszystkim były te momenty gdzie była świadoma ile to znaczy dla kogoś kto kontroluje, a nie jest kontrolowany. Ich relacja weszła na nowy poziom, układ miał swoje granice czasowe i zakończyć się ma czymś ważnym, o ile nie zostaną złamane jego warunki. Poznajemy tu bliżej historie małego Zeny, ale też tego dorosłego przed poznaniem Veriny. Ostrzegam, może popłynąć kilka łez. Wiecie co jeszcze mnie zaskoczyło? Tu było krwawo! I niebezpiecznie i brutalnie i w ogóle strasznie momentami. Ja tu się zaraz spodziewam „i żyli długo i szczęśliwie” ALE NIE! To nie ta bajka. Tylko znowu jakaś jatka! I tu muszę wspomnieć o mojej fav postaci drugoplanowej. O mój Boże psychol Keller!!! Miałam ochotę zaznaczyć każdą jego rozmowę z Rin w tej książce. To było prześmieszne, ale i kochane 🥹 Keller ja wiem, że gdzieś tam w środku jesteś miękka faja dla szefowej. Seria #kamieniemiami to moje comfort książki. Jak potrzebuje poprawy humoru lub bierze mnie zastój czytelniczy, to wiem po co sięgnąć ❤ No to teraz czekam na Krwawą Valentynkę na papierze 😏

6. @radoscmamy Kulawska Izabela

   Dzisiaj przychodzę do was z recenzją "Amethyst - Yes, please", która jest kontynuacją dylogii "Amethyst" oraz serii "Kamienie Miami". Po pojawieniu się Zeny, bogatego i wyjątkowo niebezpiecznego mężczyzny życie Veriny wywróciło się do góry nogami. Zapanował w nim totalny chaos. Dziewczyna zostaje porwana i uwięziona tuż po tym, gdy dowiaduje się, że jej rodzice zostali zamordowani. Dziewczyna nie wie komu może zaufać, kto jest jej wrogiem, a kto przyjacielem. Czuję się zraniona i zagubiona dlatego panicznie szuka kogoś komu może zaufać. Taką osobą okazuje się Ron jeden z pracowników Zeny, który troszczy się o dziewczynę w tym trudnym dla mniej okresie. Zena próbując chronić Rin stracił jej zaufanie, dlatego by je odzyskać, zaprasza ją na swoistą grę. Zrobi wszystko czego ona tylko zapragnie. Tytułowe Yes, please (Tak, proszę) stanie się swoistą grą między bohaterami. Obsesyjne uczucie do Veriny sprawia bowiem, że gangster jest w stanie wyjść poza swoją strefę komfortu i stać się jej marionetką. Historia Zeny, jego trauma po utracie córki, motyw, który sprawił, że zamordował rodziców dziewczyny daje nowe światło na całą ich relacje. Czy dziewczyna wykorzysta moment słabości gangstera i zaufanie Rona by uciec z niewoli? A może kobieta zapragnie pomścić utratę swoich bliskich? Tego wam nie zdradzę w jakim kierunku rozwinie się relacja bohaterów. Książka we wspaniały sposób pokazuje ludzkie oblicze gangsterów, którzy przez wielu z nas są wypchnięci poza margines społeczny. Historia ludzi, który pomimo swojej mrocznej i brutalnej strony nigdy nie przestali być ludźmi i ich ludzkie potrzeby jak potrzeba miłości i bezpieczeństwa ciągle tli się w ich sercach.

7. kinia.bookstagram Kacprzak Kinga

   Amethyst. Yes, please — FortunateEm Ta część podobała mi się o wiele bardziej niż pierwsza. Już od początku czułam, że będzie to coś świetnego i nie pomyliłam się. może zawierać spoilery do pierwszego tomu Nie zauważyłam tutaj dużo minusów. Ale jednak cos co mi tutaj najbardziej przeszkadzało to to, jak szybko bohaterka wybaczyła mężczyźnie to co zrobił w poprzednim tomie. Po tym co się działo, moim zdaniem lepiej by było jakby trochę dłużej poczekała z ponownym zbliżeniem się do Zeny. W tej części możemy zauważyc ogromną zmianę zarówno Veriny jak i Zeny. Rina stała się troche bardziej dojrzała, mniej naiwna i nie daje tak sobą pomiatać. Natomiast mężczyzna zaczyna się bardziej przed nią otwierać, opowiada o swoich demonach przeszłości, aby pokazać jak bardzo mu zależy na Verinie i jak bardzo jej ufa. Cały czas jest mocno opiekuńczy i zaborczy a nawet powiedziałabym, że odrobinę mocniej w porównaniu do poprzedniego tomu. Pojawiło się tutaj o wiele mniej scen 18+ co dla mnie było jak najbardziej na plus. Autorka mam wrażenie, że bardziej skupiła się na fabule i rozwoju relacji. Dzięki temu książka była bardziej ciekawa i raczej nie było momentu gdzie bym się nudziła. Akcja momentami działa sie tak szybko, że czasami ledwie za nia nadążałam. Jeśli czytaliście pierwszy tom i zastanawiacie się nad drugim to moim zdaniem jak najbardziej warto po niego sięgnąć. Jest on moim zdaniem o wiele lepszy, a większość rzeczy, która mi przeszkadzała, została poprawiona z czego bardzo się cieszę. moja ocena: 4,5/5

8. @i_love_books_pola Hyrny Pola

   Przed dalszą opinią zaznaczę tylko, że do Amethyst trzeba podchodzić tak jak do „Emerald”, czyli z dystansem. Mimo wszystko wzorce przedstawiane w tej książce często nie są dobre i „normalne”. Pamiętajcie o tym podczas czytania. W pierwszej części autorka mocno skupiła się na postaci Veriny, a o Zenie nie za wiele się wtedy dowiedzieliśmy. Z kolei w tej książce jest na odwrót. Mamy dużo informacji o Zenie, a niewiele o samej Verinie. Dla mnie jest to jak najbardziej ok bo mamy szanse dokładnie poznać każdego z bohaterów. Uważam także, że dzięki mocnemu skupieniu się na jednaj postaci możemy poznać ją z bardziej „ludzkiej” strony. Historia przedstawiona w książce jest mocno przesłodzona, jednak mimo wszystko jest w tym urok. Wprawdzie historia jest mało realna, ale pozwala przenieść się nam do zupełnie innego świata i oderwać od rzeczywistości. Sielanka, która jest opisywana przez większość książki, w pewnym momencie zostaje brutalnie przerwana. Zaczynają się sceny krwawe i brutalne. Niezwykle się one różnią od reszty wydarzeń, co było dla mnie niemałym zaskoczeniem.

9. _olczii5_, bookstagram Demucha Aleksandra

   ⭐⭐⭐⭐,5/5 "Zrobię dla Ciebie wszystko, aniele. I wszystko, co do mnie należy, należy też do Ciebie. Bo ja do Ciebie należę. Każda najmniejsza cząsteczka mnie." Świat Veriny Berry ponownie legł w gruzach. Ludzie, którzy wydawali się jej przyjaciółmi, okazali się wrogami, przez co dziewczyna nie wie już komu może ufać. Wszyscy pokazują skrywane dotąd oblicza. Podobnie jest z Zeną - gangsterem, który porwał Rinę. Czy jest on psychopatycznym mężczyzną, czy też jej wybawcą? Pewne jest jedyne to, że mężczyzna ten nie pozwoli jej odejść. Czy jest to powód do radości, czy obaw? Czy Verinie pisane jest szczęśliwe zakończenie? Pierwsze, co przyszło mi na myśl podczas czytania tej książki to to, że według mnie stanowi ona mieszankę "365 dni" oraz "50 twarzy Greya". Gangsterzy, porwania, sceny erotyczne i dany limit czasu (choć w tym przypadku są to dwa miesiące, a nie rok). Dodatkowo znajdziemy tu również kilka opisów wykonanych zbrodni, co może być trochę drastyczne. Przez to wszystko książka ta jest zdecydowanie dla osób w wieku 16+. Całość czytało się bardzo przyjemnie, chociaż pod koniec czułam się troszkę znudzona. Mimo to od pierwszego rozdziału pozycja ta mocno mnie wciągnęła, dlatego szybko doczytałam ją do końca. Ciekawiło mnie, czy Verina i Zena finalnie będą szczęśliwi - i otrzymałam odpowiedź na to pytanie, więc czuję się usatysfakcjonowana. Nie czuję żadnego niedosytu, więc to duży plus. Dużo wątków także mnie zaskoczyło, a osobiście uwielbiam takie plot twisty. Nieprzewidywalność to najlepsza cecha tej książki. Bohaterowie bardzo fajnie wykreowani, szczególnie Keller - potrzebuję oddzielnej książki opowiadającej jego historię. Kupiłabym w ciemno! 

10. nonszalanckaa Hes Zuzanna

    Gdy zaczynałam czytać drugą część Amethystu spodziewałam się, że będzie ona trochę inna od pierwszej, ale to co dostałam przerosło moje oczekiwania. Były takie momenty, że byłam tak pochłonięta lekturą, że zapominałam o adnotacji. Jakby czas się zatrzymał.. Jeżeli nie spodobała wam się pierwsza część, a wiem, że takich osób jest dużo to z czystym sumieniem mogę wam powiedzieć, że 'Yes please' może was zaskoczyć i to pozytywnie. W końcu poznajemy tutaj Zene, który z każdym kolejnym rozdziałem ściąga swoje warstwy, burzy mury, które budował przez lata i coraz bardziej odkrywa się przed Valerią. Ujawnia tajemnice, niewypowiedziane słowa przez co możemy go w końcu zrozumieć.. Tytuł 'Yes, please' czyli 'Tak, proszę' idealnie pasuje do tej książki, co na pewno zrozumiecie w trakcie jej czytania.. Ta część była dla mnie bardzo emocjonalna. Łzy lały mi się litrami i dawno tak mocno nie popłakałam się na jakiejś książce... Zżyłam się ze wszystkimi bohaterami tej części i odciągałam moment, w którym musieliśmy się pożegnać.., lecz ten niestety nadszedł. Siła i wolność. Świat Veriny zawsze stał na kruchych fundamentach, które teraz obróciły się w proch. Dziewczyna ma mętlik w głowie. Nie ma pojecia kto jest jej wrogiem, a kto przyjacielem. Pogrąża się w niepewności i desperacko szuka punktu zaczepienia, gdy wszyscy, których znała i ufała okazują się innymi osobami..Pokazują swoje prawdziwe oblicze. Czym jest prawdziwa wolność? Czy Verina kiedykolwiek tego doświadczy? Kim tak naprawdę jest Zena? Czy aby na pewno tym przystojnym, bogatym mężczyzną, który uratował Rin przed rodzicami? Może, psychopatycznym gangsterem, który chce tylko namieszać w głowie dziewczyny? Verina wie jedno: jest do granic szaleństwa groźny i...zdeterminowany by zatrzymać ją przy sobie. Powinna się cieszyć, czy obawiać? do następnego x, 𝑧𝑢𝑧𝑖𝑎 Gdy zaczynałam czytać drugą część Amethystu spodziewałam się, że będzie ona trochę inna od pierwszej, ale to co dostałam przerosło moje oczekiwania. Były takie momenty, że byłam tak pochłonięta lekturą, że zapominałam o adnotacji. Jakby czas się zatrzymał.. Jeżeli nie spodobała wam się pierwsza część, a wiem, że takich osób jest dużo to z czystym sumieniem mogę wam powiedzieć, że 'Yes please' może was zaskoczyć i to pozytywnie. W końcu poznajemy tutaj Zene, który z każdym kolejnym rozdziałem ściąga swoje warstwy, burzy mury, które budował przez lata i coraz bardziej odkrywa się przed Valerią. Ujawnia tajemnice, niewypowiedziane słowa przez co możemy go w końcu zrozumieć.. Tytuł 'Yes, please' czyli 'Tak, proszę' idealnie pasuje do tej książki, co na pewno zrozumiecie w trakcie jej czytania.. Ta część była dla mnie bardzo emocjonalna. Łzy lały mi się litrami i dawno tak mocno nie popłakałam się na jakiejś książce... Zżyłam się ze wszystkimi bohaterami tej części i odciągałam moment, w którym musieliśmy się pożegnać.., lecz ten niestety nadszedł. Siła i wolność. Świat Veriny zawsze stał na kruchych fundamentach, które teraz obróciły się w proch. Dziewczyna ma mętlik w głowie. Nie ma pojecia kto jest jej wrogiem, a kto przyjacielem. Pogrąża się w niepewności i desperacko szuka punktu zaczepienia, gdy wszyscy, których znała i ufała okazują się innymi osobami..Pokazują swoje prawdziwe oblicze. Czym jest prawdziwa wolność? Czy Verina kiedykolwiek tego doświadczy? Kim tak naprawdę jest Zena? Czy aby na pewno tym przystojnym, bogatym mężczyzną, który uratował Rin przed rodzicami? Może, psychopatycznym gangsterem, który chce tylko namieszać w głowie dziewczyny? Verina wie jedno: jest do granic szaleństwa groźny i...zdeterminowany by zatrzymać ją przy sobie. Powinna się cieszyć, czy obawiać?

11. zaczzytanaa Welenc Wiktoria

    Mam do tej dylogii wielki sentyment. Kocham Zenę całym sercem. Pomimo jego czarnego charakteru, całej otoczki jaką wokół siebie stworzył, kocham go i tyle. Tutaj trzeba prosić. Bez słowa “tak, proszę” nic nie przejdzie, nawet zwykły pocałunek. W tej części znacznie więcej jest scen łóżkowych, rozmowy pomiędzy Veriną a Zeną są na innym poziomie, teraz to ona decyduje. Przygotujcie sobie chusteczki, bo Zena opowiadający o swojej przeszłości trafi Was ze zdwojoną siłą, przynajmniej ja tak czułam. Nie tylko role się zmieniły, ale też sama Rin, wygląd i charakterek. To już nie jest ta sama dziewczyna, chociaż momentami tak mnie doprowadzałą do szału, że książka nauczyłaby się latać. Nadal jestem pod dużym wrażeniem relacji pomiędzy Ronem i dziewczyną, naprawdę. Jestem Wam w stanie powiedzieć, że ta część przebija pierwszą. Uwielbiam jak bohaterowie przechodzą zmiany, jak uczą się funkcjonować ze swoimi zmianami. Bardzo ciężko pisze mi się tę recenzję, bo zdaję sobie sprawę, że to pożegnanie z Zin. Płakałam na końcu, idealne zakończenie tego wszystkiego co się wydarzyło bohaterom. Moja ocena: 7/10

12. maggie.czytaa Dryś Magdalena

    ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ Hejka! Przychodzę dzisiaj z recenzja mojego pierwszego recenzenta "AMETHYST - YES, PLEASE". 💜 "Amethyst - Yes, please" to kontynuacja dylogii "Amethyst" oraz serii "Kamienie Miami". Powracamy do historii Zeny i Rin. 💜 Po pojawieniu się Zeny, życie Veriny wywróciło się do góry nogami - zapanował chaos. Po nagłym zwrocie wydarzeń, dziewczyna nie wie komu może zaufać, kto jest jej wrogiem, a kto przyjacielem. Czuję się zraniona i zagubiona. 💜 Zena chroniąc Rin stracił jej zaufanie, by je odzyskać, zgadza się podporządkować Verinie. Zrobi wszystko czego ona tylko zapragnie. Wykracza poza swoją strefę komfortu, by udowodnić dziewczynie, jak wiele dla niego znaczy. 💜 Relacja Zeny i Rin małymi kroczkami zaczyna zmierzać ku zdrowej relacji. Rolę naszych bohaterów się zamieniają. W pierwszej części to Zena dominował w tym duecie, co się stanie gdy główne skrzypce zagra Verina? 💜 Historię Rin i Zeny pokochałam jeszcze na wattpadzie i świadomość, że jest to już koniec "Amethystu" boli. Monika ma cudowny styl pisania. Świetnie wykreowała głównych jak i drugoplanowych bohaterów. Ron skradł moje serce już w pierwszej części, a po tej, miłość do jego osoby rosła z każdym jego słowem, cieszę się, że jego wątek został bardziej rozbudowany. Czytając tą książkę płakałam i śmiałam się na zmianę. Już nie mogę się doczekać kontynuacji serii. Osobom, które jeszcze nie miały okazji przeczytać pierwszej części "Amethyst" jak i "Emerald" radzę nie zwlekać, bo historię Valerii i Vincenta oraz Veriny i Zeny pokochacie. Z całego serducha polecam 💜 Ocena 5/5 ✨

13. tik tok (pseudo.ksiazkara) Kędziora Natalia

    𝘙𝘦𝘤𝘦𝘯𝘻𝘫𝘢 ,,𝘈𝘮𝘦𝘵𝘩𝘺𝘴𝘵. 𝘠𝘦𝘴, 𝘱𝘭𝘦𝘢𝘴𝘦." Drugą część książki autorstwa FortunateEm rozpoczynamy od dość spontanicznej i śmiesznej sytuacji - gdyż mamy tutaj powtórkę sytuacji z „Emerald”, a mianowicie Zena chcąc zapewnić bezpieczeństwo Verinie porwał ją z dala od problemów i osób, na które została skazana przez swoich rodziców, hazardzistów. Fabuła jest mocna i przestrzegam przed czytaniem jej, jeśli nie ma się mocnych nerwów i jest się nad wyraz wrażliwym. Książka ewidentnie jest przeznaczona dla dojrzałych osób, a znaczek „18+” jest tego dowodem. Sięgając po nią miejcie na uwadze, że porusza dużo ciężkich tematów. Lektura jest bardzo podobna do pierwszej powieści tej autorki. Również mamy do czynienia z porwaniem, z obsesyjna miłością bohatera i niekiedy toksyczności relacji. Zena za wszelką cenę starał się pokazać na każdym kroku jak bardzo jest w stanie poświecić się dla swojej słodkiej Rin. Czy zasłużył? Bardzo spodobały mi się powiązania do książki „Emerald”. To jak autorka świetnie dodała „dwa światy” a tak naprawdę po prostu złączyła obie historie jest znakomite. Dzięki temu mogliśmy podpatrzeć co się dzieje u naszej drugiej dwójce ukochanych gołąbeczków. Jednakże jeśli ktoś nie czytał tamtej historii, w niczym to nie zawadza chociaż moim zdaniem jest to świetny dodatek do przeczytania by wciągnąć się w te dylogię. W tej części Vercetti otworzył się i zaczął opowiadać o swojej przeszłości, o swoich demonach i o tym jak bardzo ludzie go krzywdzili. Pokazał swoją zranioną duszę, przez co udowodnił, że bycie „gangsterem” nie odebrało mu człowieczeństwa. Dalej był małym skrzywdzonym Zeną w środku, pod grubą warstwą mięśni i skamieliny. Minusem jaki zawadzał mi na początku było to jak szybko bohaterce przeszła złość i strach do bohatera. W momencie, gdy zasugerowała mu układ stała się tą samą osobą co kiedyś, prawie niezauważalne stało się, że między nimi cokolwiek zgrzytało. Drugim i ostatnim minusem, który zapewne tylko mi mógł sprawiać dyskomfort było (spoiler) zbyt częste wyznawanie sobie uczuć. Bohaterzy po powiedzeniu do siebie po raz pierwszy tych dwóch słów z każdym kolejnym rozdziałem zaczęli robić to zbyt często i przesadnie? jednakże nie zawadzało to aż tak, przez co książka dalej jest dosłownie 5/5, i poleciłabym ją do przeczytania każdej osobie chcącej popłakać czy przeżyć kolejną zagmatwaną, ale wartą do przebycia, drogę do miłości.

14. Juniorka_read Dąbek Oliwia

    💜 ~"Amethyst Yes, please" Fortunateem to trzecia część serii #kamieniemiami, która opowiada dalsze losy Zeny I Veriny. Dziewczyna od zawsze miala pod górkę i stąpała po kruchym lodzie. Kiedy Zena zaproponował jej umowę, wydostającą ją z opresji terroryzmu przez rodziców, sądziła że nareszcie będzie wolna. Jednakże Zena jako wyjątkowo niebezpieczny mężczyzna jest zaborczy i miesza w życiu Veriny. Stał się jej wybawcą jednocześnie blokując ją przed światem. Chciał ją tylko dla siebie i nikt inny nie mógł spojrzeć na Verinę tak jak on. Egoista czy wybawca? ~Zena stopniowo otwiera się przed dziewczyną a ona wybacza mu błędy przeszłości. Wiemy, że Zena zrobi dla Veriny wszystko, opiekuje się swoją kobietą i pokazuje jak mu na niej zależy a tego zdecydowanie brakowało w pierwszej części. Tu zobaczymy nowego Zenę, który odkrywa karty i przedstawia swoją przeszłość. Czy Zena I Verina nareszcie po tak krętej drodze do szczęścia zaznają spokoju o czasu dla siebie? Tego dowiecie się czytając dalszą część ich przygody. ~Parę słów ode mnie: Daje tej części 3/5⭐, gdyż nie jest to mój typ książki. Jednakże ta część pokazuje nam bardziej wypracowanych bohaterów oraz ich życie teraźniejsze jak i przeszłe, z nutą tajemiczego i niebezpiecznego świata, gdzie bohaterowie wkroczyli. Myślę, że gdyby pierwsza część mnie bardziej wciągnęła byłabym w stanie dać obu 4/5⭐, co niestety się nie stało, ale dzięki wprowadzeniu nowej osobowości Zeny, ciekawych wątków i tego niebezpieczeństwa, lubię bardziej tę część.

15. book_talia Nieciecka Natalia

    𝐅𝐨𝐫𝐭𝐮𝐧𝐚𝐭𝐞𝐄𝐦 „𝐀𝐦𝐞𝐭𝐡𝐲𝐬𝐭. 𝐘𝐞𝐬, 𝐩𝐥𝐞𝐚𝐬𝐞” 18+ „Chcę, żebyś była przy mnie, bo przy tobie nie czuję się pusty, martwy… mówiłem ci. Chcę cię uszczęśliwiać i zaczekam tyle, ile będziesz potrzebować. Zrobię wszystko bylebyś mnie nie zostawiła. Nie uciekła, bo nie wiem, co bym wtedy zrobił, ale… na pewno nic dobrego. Nie mogę cię stracić. Nie mogę.” 🤍 𝐕𝐞𝐫𝐢𝐧𝐚 & 𝐙𝐞𝐧 🤍 RECENZJA ◽ Zacznę od aspektu wizualnego. Coś, co najbardziej zasługuje na pochwalenie, to okładka ona jest b o s k a. Te oczy są tak hipnotyzujące, no cudo. ◽ Pierwsza część zakończyła się w takim momencie, że od razu sięgnęłam po tę drugą. Zena to wciąż opiekuńczy, ale też zaborczy mężczyzna, który stopniowo otwiera się przed swoją Rin. To jak opowiedział o swojej przeszłości, swoich demonach to było coś, w ten sposób pokazał jak bardzo, mu na niej zależy. Tego właśnie brakowało mi w poprzedniej części, takiego głębszego przedstawienia bohaterów. Ogromnie spodobało mi się, że wspomnieni są bohaterowie „Emeraldu" fajnie wiedzieć co u nich słychać i że są szczęśliwi. Najlepsze jednak w całej książce było to, że wywoływała we mnie multum emocji. Potrafiła mnie rozśmieszyć, a czasem też zasmucić. Nie dało się przy niej nudzić, ponieważ miała wiele zaskakujących momentów. „Amethyst Yes, please" ma w sobie wszystko to, czego ogromnie brakowało mi w jej pierwszej części. W tej nie ma już tylu scen 18+ tylko mamy faktycznie super fabułę, z odrobiną niebezpiecznego świata. Warta każdej minuty z nią spędzonej ❤️‍🔥!

16. literackie miłostki Sołoducha Iwona

    Zdaje się, że Verina ma teraz wszystko, o czym kiedyś mogła pomarzyć. Luksusowe mieszkanie, możliwość podróżowania w każdy zakątek świata i...miłość Zeny. Tego samego Zeny, który jest w stanie podarować jej każdą z rzeczy, którą sobie wymarzy, w zamian za to oczekując tylko jednego. Jej samej. W tym tomie przenosimy się do Miami, mężczyzna obiera sobie za cel na nowo zdobycie zaufania ukochanej i przekonania jej, że nie popełniła błędu zakochując się w nim na samym początku. Tym razem ich role niespodziewanie się odwracają, Rin czuję, że po raz pierwszy nie tylko ma nad nim pełną kontrolę, ale wchodzi głębiej do jego mrocznego świata, kiedy staje się jedyną osobą, przed którą postanowił się na nowo otworzyć. Bo Zena nie urodził się bestią, musiał się nią stać, aby przetrwać. Cieszy mnie to, że ta część obfitowała w to, na co czekałam najbardziej, a mianowicie autorka przybliża nam szczegółowo historię Zeny i jednocześnie powody przez które stał się tak okrutny i bezlitosny. O ile domyślałam się, że nie mógł mieć łatwego dzieciństwa, o tyle opowieść o sposobie w jaki utracił swoje dziecko była niesamowicie bolesna. I pozostawiła w nim pustkę, którą tylko Rin mogła zapełnić. Ich relacja rozwijała się coraz bardziej. Podobały mi się sceny, w których Zena mierzył się z największymi lękami w jej obecności, oddawał jej całkowicie władzę nad nim, aby pokazać jak bezgranicznym zaufaniem ją darzył, tylko przy niej stając się małym, zagubionym chłopcem, którego dziecięce traumy nigdy nie zostały wyleczone. Powieść jest dynamiczna, w każdym rozdziale mamy wrażenie, że coś wielkiego może się zaraz wydarzyć. I faktycznie, akcja nigdy nie zwalnia tempa, zważając, że romans łączy się tu z mafijnymi porachunkami. Język jest prosty, dzięki temu dosłownie moment zajmuje aby znaleźć się na ostatniej stronie. Trzeba jednak pamiętać, że autorka przedstawia toksyczną relację, w której fascynacja zamienia się w obsesję, nie oszczędzając przy tym na brutalnych opisach zabójstw i częstych scenach erotycznych, dlatego zabierzmy się za czytanie "Amethystu" z pełną tego świadomością.

17. books.zuzi Wilczyńska Zuzanna

    ⭐⭐⭐⭐/⭐⭐⭐⭐⭐ Czym jest prawdziwa wolność? I co warto dla niej poświęcić? Świat Veriny Berry zawsze stał na kruchych fundamentach, a teraz wygląda na to, że i one obróciły się w proch. Dziewczyna nie wie już, kto jest wrogiem, a kto przyjacielem. Pogrążona w niepewności, desperacko szuka jakiegoś punktu zaczepienia, podczas gdy wszyscy, których znała, okazują się zupełnie innymi osobami. Pokazują swoje prawdziwe, skrywane dotąd oblicza: rodzice, Caroline… i on. Zena, bogaty, przystojny i wyjątkowo niebezpieczny mężczyzna. Kim jest? Psychopatycznym gangsterem, który dla kaprysu zamieszał w życiu Rin? A może przeciwnie ― wybawcą, który ocalił ją przed najgorszym? Dziewczyna wie jedno: jest do granic szaleństwa groźny i… do granic szaleństwa zdeterminowany, by ją zatrzymać przy sobie. Czy powinna się cieszyć, czy raczej obawiać? Czułam się bardziej poturbowana niż przez ostatnie dwadzieścia lat mojego życia. Wszystko zwaliło mi się na głowę w jednym momencie. •••••• Jest to druga część dylogii Amethyst. Nie mogłam się doczekać kontynuacji, tym bardziej nie spodziewałam się, że będę mogła ją dostać za co bardzo dziękuję wydawnictwu. Treść jest tak samo piękna jak i okładka, zakochałam się w niej od kiedy ją zobaczyłam. Polecam tę książkę każdemu! • • • • • 

18. courtofbook__ Matulewicz Tatiana

    💜Wzruszyłam się tą historią. Jest wspaniała, mimo, że jest w niej ogrom bólu, a bez łez się nie obejdzie. Historia Rinki i Zeny jest po prostu rozbrajająca na kawałki. To, ile razy poplamiłam kartki łzami jest nie do zliczenia, jednak wiele było też najbardziej uroczysz scen świata, jak i bliskości 🔥 💜Verina jak zawsze skradła mi serce swoją delikatnością, jednak wreszcie pokazała pazury! Zena jak to on, zawsze za swoim, jednak on też coś czuje. 💜Nie da się oderwać od książki. Dosłownie. A jak już to zrobiłam, to szybko i na moment, żeby tylko dowiedzieć się co jest dalej. Ekscytacja jaką czułam czytając to była nie do opowiedzenia. Podczas tej książki czułam każde możliwe emocje. Od płaczu, nienawiści do radości i miłości. 💜To, jak pociągająca jest ich historia, to, że każdy wątek jest ważny jest rewelacyjne. Ich relacja, to, jak wchodząc po jej szczeblach oraz to, ile każdy ma znaczenie w tej książce jest po prostu… wow. Ron, którego jeszcze bardziej pokochałam stał się dla mnie jednym z ważniejszych bohaterów. WYDERKI skradły znów moje serce, a Vinnie i Val i och małe pociechy po prostu byli miodem na moje serducho! Każdy tu jest ważny, i naprawdę byłam w szoku, kiedy to poznaliśmy jednego z bohaterów ważnych w życiu Rinki. Historia Zeny mnie po prostu rozwaliła na kawałki i moje serce płakało, czytając jego wspomnienia. Matko… jak było i dalej jest mi go żal! Jednak zakończenie zrekompensowało mu wszystko! Na nim też płakałam, ale z radości! 💜Jeśli jeszcze nie przeczytaliście pierwszej części „Amethystu” jak i „Emeraldu” to biegniecie już i to robicie, bo wszystkie te wspaniałe książki muszą być przez was przeczytane! Chyba nie muszę dodawać że polecam z całego serduszka haha

19. gnombook Rutkowska Nikola

    Jest to drugi tom dylogii Amethyst. Za to trzecia książkę z serii Kamienie Miami. Czytałam to już na wattpadzie, ale nie pamiętałam do końca zakończenia. Już wtedy uważałam że cała ta seria jest cudowna. Przeczytałam wtedy wszystkie dostępne książki serii i pokochałam to. Jak zobaczyłam to w wersji papierowej kiedyś w empiku to stwierdziła, że muszę to mieć. Dlatego tak wyszło, że przeczytałam Emerald w jeden dzień. Tak samo z 1 tomem dylogii. Pierwszy tom skończył się w takim momencie że po prostu musiałaś znać zakończenia tego. Podobało mi się to że książka nie zaczynała się od zdania " 3 lata później " tylko naprawdę była kontynuacją od razu. Mieszałam się z początkiem, nie wiedziałam co się dzieje, jak w ogóle do tego doszło, ale po czasie znalazłam nurt i wciągnęłam się. Przeczytałam ją w dwa dni i to tylko z powodu szkoły, bo tak to przeczytałabym w jedną noc. Relacja Zena i Riny była toksyczna, można powiedzieć, że nawet bardzo. Ich początków w tym tomie nie da się ubrać w słowa. Ciągle było inaczej, raz ona rządziła, raz on stawiał warunki, a innym razem, w ogóle się nie odzywali. Ten kto czytał to to wie, że Zena bardzo zjebał relacje, ale w tym tomie można zobaczyć jak bardzo się stara to naprawić. Na swój sposób, ale próbuje. Zrozumiałe jest zachowanie Riny na początku. Też bym nie ufała mężczyźnie który zrobił takie rzeczy, ale nie mogłam zrozumieć czemu go nie wysłuchała. Mogli na spokojnie porozmawiać o tym i wyjaśnić wszystko zamiast robić sceny jakie były. Bardzo doceniam to że autorka nie zrobiła szybkiego powrotu do siebie. Jednak trochę się to ciągnęło i musiał się na starać żeby mu zaufała na nowo. Pozwalał jej na wszystko, robił co chciała, do tego powiedział jej całą prawdę o sobie. TERAZ DUŻY SPOILER… Płakałam jak głupia gdy Zena opowiadał o swoim dziecku. O tym jak matka dziecka ją specjalnie zabiła, o tym jak płakał przytulając jej ciało i nie potrafił się pozbierać. Nie płakałam aż tak nawet na Flawless. KONIEC SPOILER. Ogólnie książka załamała mnie na początku psychicznie. To jak on się starał obsesyjnie ale starał dobijało mnie. Było mi go tak szkoda, że miałam ochotę go przytulić wtedy. Pogadajmy może o postaci Keller'a. Psychopaty w którym się chyba zakochałam. To jak traktował Rinę było cudowne. a nie miał podstaw żeby ją chronić a robił to na każdym kroku. Trochę się wpierdalał nie raz i przeszkadzał im w niektórych momentach, ale cicho, jemu można wybaczyć hahah. Nie spodziewałam się że można tam jeszcze takiego psychola dodać, którego zarazem się bałeś, ale zarazem kochałeś. Jego teksty, jego podejście do osób było cudowne. A najbardziej do tej jednej małej księżniczki na samym końcu książki. Był typowym wujkiem, który nie ma dzieci więc rozpieszcza inne i jest ulubieńcem przez to. Rin - ojciec całego zespołu. Myślałam że się rozpłynę jak się pojawiał. Był tak komfortową osobą, że nie dało się go nie lubić. Jak się pojawiał w okolicy Riny to aż serce topnieje gdy traktował ją jak swoją córkę. Troszczył się o nią, dbał żeby nic się nie stało, starał się pomóc w relacji Zeną, ale zarazem nie mieszał się w nią. Po prostu przyjaciel ideał.

więcej recenzji

ukryj recenzje