Opinie czytelników - Wściekłe (3)

Tamara to silna babka.I wie,czego chce.Zakłada grupę,która postanawia przeciwstawić się wprowadzanym przez rząd programom udoskonalania rodziny.Bo kobiety nie chcą być jedynie sprowadzone do roli kury domowej.Mówią: dość! Chcą zdobywać wykształcenie,jeździć po świecie,a nie być kontrolowane na każdym kroku. Tamara buntuje się pierwsza,za nią idą inne kobiety.Z czasem zdobywa coraz więcej zwolenniczek. Jest wierna swoim zasadom do końca.I tak sobie myślę,że koniec książki, to wcale nie koniec jej buntu.Wręcz przeciwnie-to dopiero początek. Czytając,zastanawiałam się:Czy to przyszłość naszego kraju? A może już teraźniejszość...

Na pierwszy rzut oka ta książka to dość upiorna dystopia. Ale kiedy przeanalizuje się opisane w niej pomysły, można łatwo dojść do wniosku, że od koszmaru dzieli nas niewiele. Polska, w której żyjemy dziś wydaje się być preludium do Polski, w której żyje Tamara. Książka jest mocną przestrogą dla każdego, kto ceni sobie wolność i prawo wyboru. Dlatego jest ważna. Powieść jest napisana wyraziście, postacie nakreślone pewną ręką, opisane wydarzenia mogą szokować. To nie jest łatwa lektura, choć trudno się od niej oderwać. Mnie osobiście niektóre elementy wydawały się wręcz karykaturalnie przerysowane, co jednak nie przeszkadzało absolutnie w odbiorze książki, a raczej prowadziło do niepokojących przemyśleń. Nierealistyczne? Czy aby na pewno? Premiowanie "zwalniania miejsc pracy" przez kobiety, szykanowanie dorosłych kobiet tylko z powodu niepożądanego przez władzę stanu cywilnego, wychowywanie od najmłodszych lat do jedynie słusznych ról życiowych, wszechobecna propaganda, daleko posunięta inwigilacja... to naprawdę może się wydarzyć.

Frankfurcka szkoła markistów kulturowych w natarciu. Jak dobrze, że mamy jeszcze wolność słowa. Możemy recenzować pozycje, które pod płaszczykiem walki z niesprawiedliwością obrzydzają najważniejszy biologiczny cel ludzkości jakim jest przekazywanie życia.