Raced. Ścigany uczuciem

Recenzje książki: Raced. Ścigany uczuciem (23) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Citeofbooks.blogspot.com Paulina Balcerzak; 2017-10-25

   Ta książka do dodatek do serii Driven. Ci co czytali przynajmniej jeden tom to wiedzą, że większość rozdziałów jest napisana z perspektywy Rylee. Jednak co w niektórych momentach myślał Colton? Ta powieść właśnie to wyjaśnia. Także jeżeli byliście ciekawi, co Donovan przeżywał w kilku wydarzeniach, to ta książka odpowie na Wasze pytania. Byłam naprawdę ciekawa co miał w głowie Colton np. przy pierwszym spotkaniu z Rylee lub ich początkowych spotkań w klubie. Dzięki tej książce, na całą historię spojrzałam nieco inaczej i więcej zrozumiałam. Po pierwsze co muszę powiedzieć i pochwalić, to świetne poprowadzenie całej książki, nie wiem jak to wytłumaczyć, ale podzielona jest ona w bardzo ciekawy i oryginalny sposób. Najpierw jest podane z jakiego tomu jest dany fragment i z którego rozdziału. Potem jest posłowie autorki, dlaczego postanowiła akurat ten fragment opisać z jego perspektywy. Bardzo mi się ta forma spodobała! Jednak, po tej lekturze, mam zupełnie inny sposób postrzegania Coltona. W tych podstawowych trzech tomach był arogancki i myślał tylko o tym, jak zaciągać kobietę do łóżka, ale tutaj jest to aż za bardzo zaznaczone. Z drugiej zaś strony, sposób w jaki K. Bromberg przedstawiła jego portret psychologiczny, to była miazga. Idealne uchwycenie osoby po przejściach, która by uśmierzyć ból, poddaje się cielesnym rozkoszom. Książkę czyta się też bardzo szybko. Ma ona ledwo ponad 200 stron, dodatkowo duża czcionka i akapity, jeszcze bardziej przyspieszają lekturę. Styl pisania autorki też jest świetny i przez co wręcz się płynie! Dlatego jeżeli czytaliście serię Driven, to Raced będzie jego świetnym dopełnieniem. Spędzicie z nią kilka godzin pełnych emocji i łez. To powieść, którą warto znać, by w pełni rozumieć całą historię Rylee i Coltona. Serdecznie polecam!

2. Recenzjekrolewskie.blogspot.com Patrycja Sudoł; 2017-09-28

   Colton poznaje Rylee, kiedy ratuje ją zamkniętą w komórce. Od tego czasu ich drogi są ze sobą splecione i tych dwoje podążają przez życie razem. Wszystkie wydarzenia znamy z punktu widzenia Rylee, która jest narratorką trylogii. Tym razem autorka postanowiła "wejść Coltonowi do głowy" i stworzyć książkę opisującą te same wydarzenia z jego perspektywy. Książka powstała na prośbę czytelniczek. Autorka stworzyła tę książkę specjalnie dla nas. Dla tych nas, które pokochałyśmy serię Driven i wciąż nam było jej mało. Powieść jest małym dodatkiem. Zawiera zaledwie ok 200 stron i składa się z krótkich wybranych fragmentów. Trochę szkoda, że książka została stworzona w ten sposób, bo czułam się jakbym była wrzucana w daną scenę, a potem wyrywana z niej. Brakowało mi ciągłości i spójności. Wejście do głowy Coltona i spojrzenie na sytuację jego oczami było bardzo intrygujące. Miałam okazję dowiedzieć się co myślał, co czuł, kiedy był z Rylle, jakie miał plany, jak wszystko analizował... Jego zabawne dialogi z Becks'em... Książka jest obowiązkową lekturą dla największych miłośników serii Driven, a przede wszystkim głównej trylogii. Nie polecam jej natomiast osobom, które jeszcze nie czytały Driven, Fueled, Crasched, bo zepsują sobie całą radość czytania. Raced nie jest książką, którą można przeczytać bez znajomości poprzednich części. A szkoda, bo czytałam już poprzednie książki, które były dodatkami do serii i były napisane z perspektywy męskiego bohatera i można było je czytać bez znajomości poprzednich tomów. Robiły o wiele lepsze wrażenie. Mimo wszystko nie żałuję, że przeczytałam Raced. Bawiłam się przy niej świetnie i nawet potrafiła mnie czasem zaskoczyć.

3. blackcrow87.wordpress.com Ewelina Chojnacka; 2017-08-04

   Uwielbiam serię „Driven”, a zwłaszcza charyzmatycznego i pełnego uroku Coltona. Dlatego też, poznawanie go oczami Rylee było dla mnie nie tylko bardzo ekscytujące i zabawne, ale i także wypełnione po brzegi magią niezwykłych wrażeń oraz emocji. Ale gdyby tak… Hmmm… Poznać tę historię raz jeszcze… I to z punktu widzenia Coltona? Czy nie byłoby to ekscytujące i warte każdego złamanego grosza? *** Możecie mi wierzyć lub nie, ale po przeczytaniu całej serii „Driven”, wciąż od nowa odczuwałam w swoim książkowym sercu jakiś dziwny, „Coltonowy” niedosyt. Nie wiem jak wy, ale ja, pragnęłam wycisnąć z tej historii jeszcze coś więcej. Jakąś… Hmm… dodatkową emocję, która pozwoliłaby mi choć na trochę, zaspokoić mój czytelnicy głód. I nie wiem dlaczego, ale… Wciąż żyłam nikłą nadzieją, że być może autorka stworzy dla nas – swoich wiernych czytelników coś jeszcze, co być może pozwoliłoby nam na poznanie Coltona Donavana z nieco innej, głębszej strony. I jak widać, moje modlitwy zostały wysłuchane. Ponieważ, autorka w końcu wydała pewien soczysty i pełen ognia dodatek do serii „Driven”. I co najważniejsze, zrobiła to z Coltonem Donavanem w roli głównej. Ech… Szkoda tylko, że objętość tej książki nie do końca mnie zadowala. W końcu… Ma ona tylko 184 strony, a ja oczekiwałam ich o wiele, wiele więcej. W tym „Coltonowym” dodatku: * Poznamy tą szaloną miłość, wyłącznie z punktu widzenia Coltona. * Autorka zamieściła w nim tylko kilka najbardziej znanych i lubianych scen, które dotyczą nie jednego tomu a całej serii Driven. * Rozdziały są w nim chronologiczne, krótkie i co najważniejsze, pełne niespodziewanych emocji. * I co najważniejsze, znajdziemy w nim także kilka dodatkowych scen, nie umieszczanych wcześniej w serii Driven. Podsumowanie: „Reced. Ścigany uczuciem” to rewelacyjna i pełna nieodkrytych emocji historia, która według mnie, stanowi niezastąpiony dodatek do słynnej i pełnej zmysłowości serii „Driven”. Ta książka, to po prostu idealny smaczek dla wszystkich tych czytelniczek, które pragną poznać Coltona z nieco innej, bardziej osobistej strony jego duszy. Polecam gorąco!

4. ksiazka-moim-zyciem.blog.pl Aleksandra Płocha; 2016-11-23

   Po przeczytaniu trylogii ‚Driven’ otrzymałam książkę „Raced. Ścigany uczuciem”. Jest ona dopełnieniem całej serii i liczy sobie niecałe 200 stron. Mamy więc do czynienia z krótką lekturą, która zawiera w sobie sceny z trzech poprzednich powieści ukazanych ze strony Coltona. W tej książce autorka pokazuję nam, co myślał i czuł Colton w poszczególnych częściach. Możemy zobaczyć odwrotność scen, które znamy z poprzednich powieści, ale też zostało dodanych kilka nowych. Jednak jest ich moim zdaniem za mało i w większej części czytamy ponownie to samo. Całą serię pokochałam i mam zamiar do niej wrócić za jakiś czas. Autorka pokazała, że potrafi świetnie pisać i zachwycić czytelnika tak, aby wracał po więcej. W takim razie i ja wróciłam, lecz rozczarowałam się tą książką. Spędziłam z nią dwa dni, które nie były najgorsze, bo uwielbiam język, jakim posługuje się pisarka. Jednak moim zdaniem można byłoby się obejść bez czytania tej lektury. „Raced” można spokojnie pominąć, bo nie dowiemy się z niej wiele nowego, a może nas tylko trochę zniechęcić do czytania kolejnych dzieł autorki. Osobiście sięgnę po resztę jej powieści i mam nadzieję, że będą utrzymane w stylu trzech poprzednich. Nie odradzam, ale tez nie polecam. Jeżeli chcecie, to przekonajcie się na własnej skórze, a może właśnie wam przypadnie do gustu? :)

5. Zaczytanamarzycielka8.blogspot.com Anna Tymińska; 2017-07-03

   Jak wiece ostatnio recenzowałam wam serię Driven, która naprawdę mi się podobała. Jednak to jeszcze nie koniec serii Driven. Autorka wyszła naprzeciw swoim czytelnikom i stworzyła coś naprawdę fantastycznego. Napisała książkę z perspektywy Coltona Donovana, w której możemy dowiedzieć się co myślał w każdym ważnym momencie. Autorka w swojej niewielkiej książce dała,nam wszystko, czego nam brakowało. Podoba mi się zabieg, wybrania tylko najważniejszych momentów w książce. Nie mamy przez to wrażenia, że czytamy znowu tę samą historię. Autorka bardzo obawiała się, że nie poradzi sobie z napisaniem tego dodatku, gdyż nie wie jak pisać w stylu Coltona Donovana. Przecież większość jej książek jest napisana z punktu kobiety. Jednak uważam, że zrobiła kawał dobrej roboty, którą czyta się z zapartym tchem przez 2 godziny. Idealnie wyszło autorce wejście w Coltona i ukazanie nam go naprawdę. Na górze róże, na dole opona, jesteś jedyną cipką, którą posuwam bez kondoma.. „Raced „dopełnia całą trylogię Driven. Wydaje się ona w końcu skończona. Jednak jak dobrze wiecie, autorka napisała niedawno jeszcze jedną książkę o Colotonie i Rylee. Nie wiem, co to będzie, ale mam nadzieje, że mi się spodoba. Wracając, do rzeczy uważam, że ten zabieg pomógł nam dobrze zrozumieć, dlaczego Colton był w niektórych momentach taki arogancki, dlaczego niekiedy odrzucał Rylee. Co się stało, że zmienił swoje życie i zaczął myśleć o przyszłości. Wiem jednak, że ta książka nie spodoba się każdemu. Jeśli bowiem uważacie, że wiecie już wszystko i nie chcecie czytać tej nowelki to po prostu odpuście sobie, bo możecie zepsuć sobie opinie o całej serii. Jeśli jednak tak jak ja lubicie postać Coltona i brakowało wam go, to czytajcie, bo jest to naprawdę dobra książeczka na 2 godziny czytania.

6. rudablondynkarecenzuje.blogspot.com Andżelika Arendarska; 2017-06-16

   Colton Donovan odsłania przed nami swoje emocje. Czy będą one zgodne z tym co czuje Rylee? Czy może zdobędzie flagę? W trylogii autorki spotkaliśmy się z kilkoma rozdziałami z punktu widzenia Coltona, jednak cała książka pobija je całkowicie. Dzięki tej książce poznajemy wiele elementów brakujących we wcześniejszych historiach. Jak dla mnie jest to ciekawa historia, gdyż poznajemy jak mężczyźni radzą sobie z emocjami. Taka książka daje bardzo wiele do myślenia, szczególnie z problemami przeszłości. Książke polecam wszystkim, a przede wszystkim czytelnikom, którym spodobała się cała trylogia.

7. zaczarowana-ksiazka.blogspot.com

   Zaczynając czytać Raced. Ścigani uczuciem byłam sceptycznie nastawiona. Czytając jeszcze raz niektóre sceny z punktu widzenia Coltona nie bardzo jest w moim guście.  Z każdą kolejną stroną zagłębiając się dalej w lekturze zaczęłam zmieniać zdanie. Jak sama autorka książki pisze, że nie zamierzała pisać jakichkolwiek fragmentów z punktu widzenia Coltona. Jej bohaterką była Rylee. Wiedziała, co myśli, czuła jej intencje w kolejnych scenach i rozumiała jej opory oraz pociąg do tego egoistycznego mężczyzny w rozsypce, którym był Colton Donovan.
   
   Po kilku przeczytanych rozdziałach zaczęłam zmieniać zdanie, co do postępowania Coltona. Jako dziecko został skrzywdzony przez najbliższą mu osobę, więc bał się dopuścić do siebie, kogo kol wiek. Tylko nie spodziewał się, że ta dziewczyna z komórki, która wpadła w jego ramiona także wpadła już do jego życia.

   
   K. Brombegr przed każdym rozdziałem opisuje nam, co się wydarzyło chwilę wcześniej żeby każdy czytelnik miał świadomość, co czyta. Dla mnie jest to bardzo ważne informacje, lecz nie każdemu może się to spodobać.

    

   Dla mnie ta książka była bardzo miłą lekturą do przeczytania. Mogłam na nowo przeżyć miłość Coltona i Rylee. Autorka na nowo wywołała u mnie wypieki na twarzy i nowe doznania. Ta książka jest całkowitym dopełnieniem, co jak dla mnie trochę brakowała w poprzednich częściach. Zachęcam wszystkich do sięgnięcia po tę książkę.

8. zksiazkawdloni.pl Kasia Roszczenko

   Trylogia „Driven” zrobiła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Okazało się, że powstała kolejna część, jak wspominała autorka (której nie planowała). Raced. Ścigany uczuciem to ukazanie historii z perspektywy Coltona. Z jednej strony wydawałoby się po co ta część tak naprawdę powstała, a z drugiej jednak jest jakiś element ciekawości jak to wygląda z perspektywy mężczyzny. 

    

   Colton przedstawia nam wydarzenia, które mieliśmy okazję poznać, ale tym razem jego słowami. Możemy w ten sposób zrozumieć lub przynajmniej próbować zrozumieć postępowanie mężczyzny w konkretnych sytuacjach. Wydawałoby się, że Raced  to będą te same wydarzenia przedstawione nie przez Rylee a przez Coltona, a jak się okazuje autorka na tym nie poprzestała i pokazała kilka wątków, których trudno szukać w poprzednich częściach. 

    

   Raced powoduje, że wydarzenia ukazane z perspektywy Rylee i Coltona spinają historię w całość. To co może trochę przerażać w tej części to język. W końcu autorka musiała wejść w osobę głównego bohatera, a jak wiadomo Colton do aniołków nie należy. Raced ukazuje pożądanie oczami mężczyzny, pokazuje jaki naprawdę jest Colton, opryskliwy, wulgarny zarówno w myślach jak i w zachowaniu. Nie brakuje tu również opisu scen erotycznych z perspektywy faceta, no wiadomo jak jest. 

    

   Wydaje mi się, że stworzenie przez autorkę Raced było dobrym zamysłem, z resztą ja lubię poznawać konkretne sytuacje z perspektywy kilku osób.

   Polecam serdecznie.

9. Lifebybookaholic.blogspot.com

   Znacie autorki, które są w stanie zrobić wszystko dla swoich fanów? Taką autorką jest K. Bromberg. Raced. Ścigany uczuciem jest zwieńczeniem trylogii Driven , dodatkiem w postaci krótkiej książki. Autorka napisała Raced dla swoich cudownych Czytelniczek. To one ją do tego namawiały i to dla nich zebrała się na odwagę, by napisać kilka scen z pespektywy Coltona. Nie zdecydowała się jednak na napisanie całej historii z jego perspektywy, ponieważ obawiała się, że urok i poczucie humoru Coltona stracą wówczas swój blask, a Czytelniczkibyłyby znudzone czytaniem od nowa historii, którą doskonale znają. Wybrała wraz z nimi kilka sytuacji, w których wszyscy chcieli poznać myśli Donavana. Każda nowa scena poprzedzona jest wstępem autorki, w którym wyjaśnia w jakim momencie historii się znajdujemy. Jeśli mam być szczera żałuję, że nie ma więcej stron tej książki. 
   
   Colton jest tak skomplikowanym i ciekawym mężczyzną, że powalał mnie na kolana z każdym kolejnym zdaniem. Zamieszanie, jakie wywołała w jego głowie Rylee, było nie do ogarnięcia dla niego jak i wszystkich, którzy mu towarzyszą przez całe życie. Jego poczucie zagubienia przekładało się na humor w książce, którego tutaj ani na chwilę nie braknie. Raced. Ścigany uczuciem to doskonała podróż w głąb umysłu dorosłego, zakochanego i potłuczonego mężczyzny.
   
   Jednymi z najlepszych scen były te podczas jego rozmów z najlepszym przyjacielem, czyli Beckettem. Przysięgam, że płakałam przy nich ze śmiechu! Dwie tak różne osobowości stworzyły piękną przyjaźń, której nie da się niczym podważyć. Męskie myśli i rozmowy wyszły autorce perfekcyjnie. A pomyśleć, że tak się bała pisać z perspektywy mężczyzny! Całe szczęście, że ma swoje wierne Czytelniczki, które zmieniły jej podejście i dzięki temu mogła dopełnić historię właśnie myślami Donavana. 
   
   Po zakończeniu dodatku w postaci Raced. Ścigany uczuciemprzyszła mi myśl - odpowiednia kobieta w odpowiednim miejscu i czasie. Myślę, że każdy z Was, kto sięgnie po historię tej dwójki pomyśli o tym samym. Może to dość oklepane i mnóstwo książek pokazuje, że aroganccy mężczyźni poznają kobietę, która wywraca ich życie do góry nogami. Jednak nie oszukujmy się - każdy facet musi w swoim życiu trafić na kobietę, która samym swoim istnieniem zmieni jego podejście do życia. A sposób w jaki ukazała to K. Bromberg, nie daje się porównać z żadnymi innymi książkami o podobnej tematyce.
    

   Mam nadzieję, że tymi czterema recenzjami zachęciłam Was do przeczytania serii Driven. W najbliższym czasie pojawi się jeszcze kilka recenzji z tej serii, jednak tym razem o przyjaciołach tej gorącej pary, czyli o Haddie i Beckettcie, następnie o siostrze Coltona - Quinlan oraz o bracie Rylee, czyli Tannerze.

   Jednak K. Bromberg nie pozwoli nam zapomnieć o Ry i Coltonie. Napisała również książkę Aced, czyli co dzieje się sześć lat po wydarzeniach przestawionych w Crashed. W zderzeniu z miłością. Nie mogę się doczekać! 

   
    

10. zaczytana-dolina.blogspot.com Marta; 2016-08-21

    Kristy Bromberg napisała trylogię, która skradła serca wielu czytelniczkom. Kobiety pokochały postać Coltona Donavana i po zakończeniu historii jego i Rylee, miały pewien niedosyt. Zasypywały autorkę pytaniami o to, co Colton myślał na pewnych etapach swojej znajomości z Ry. Bromberg wyszła naprzeciw ich oczekiwaniom i w ten sposób powstało Raced. Ścigany uczuciem.

     

    Ten niewielki dodatek do serii Driven zawiera kilkanaście scen widzianych z perspektywy Coltona. Autorka wybrała kilka kluczowych dla niego momentów z każdego z tomów trylogii i zdradziła, co działo się wówczas w jego głowie. Znajdziecie tutaj dobrze znane już chwile, które wcześniej poznaliśmy z perspektywy Rylee, oraz kilka zupełnie nowych scen, ukazujących nam działania Coltona, kiedy akcja trylogii skupiona przede wszystkim na Ry. Każda ze scen jest opisana – zaznaczone jest, z której części pochodzi oraz z jakiego rozdziału. Poprzedza ją także krótki wstęp autorki, w która przypomina, czego ona dotyczyła.

     

    Sama trylogia bardzo przypadła mi do gustu, polubiłam również postać Coltona, jednak szczerze powiedziawszy, dla mnie ta historia była pełna. Nie wymagała żadnych dodatków, bo obroniła się sama. Sięgnęłam jednak po Raced, głównie ze względu na te nowe sceny.

    Nie ma zbytnio się rozpisywać, bo sam dodatek jest niewielkich rozmiarów. Przyznać muszę, że ta książeczka byłaby kompletnym niewypałem, gdyby nie nowe sceny, które rzuciły odrobinę więcej światła na to, czego wcześniej nie wiedziałam. Przemyślenia Coltona ze znanych już nam chwil były w większości po prostu nudne i "przegadane", a czytanie ich strasznie mi się dłużyło. Gdyby coś takiego znalazło się w powieści, nie byłaby ona aż tak wciągająca. Na uwagę zasługują przede wszystkim może ze trzy sceny: rozmowa telefoniczna Coltona z Haddie, chwile, które Colton spędził z Beckettem w Nashville, oraz moment, kiedy Colton zrozumiał, że chce ożenić się z Rylee. Reszta, niestety, mnie nie powaliła.

     

    W mojej ocenie dodatek ten jest zbędny. W sumie dowiedziałam się niewiele nowego, a tego, co autorka "ujawniła" ze znanych mi scen, mogłam wcześniej domyślić się sama. Chociaż lubię Coltona, to Raced nie sprawił, bym polubiła go jakoś specjalnie mocniej.

    
    MOJA OCENA: 5/10
     

    Raced to dodatek, który polecić mogę jedynie tym czytelniczkom, które po przeczytaniu trylogii Driven mają niedosyt Coltona. Jeśli jednak uważacie, że do tego, co już zostało napisane, niczego dodawać nie trzeba, możecie darować sobie lekturę tej książeczki. W zasadzie niewiele stracicie.

11. zksiazkadolozka.blogspot.com MEA CULPA; 2016-11-04

    K. Bromberg przedstawiałam już w poprzednich recenzjach, więc tym razem sobie daruję. "Raced" jest uzupełnieniem serii "Driven", w której poznajemy losy Rylee Thomas oraz Coltona Donavana. Jak sama autorka twierdzi, ta połowiczna część była czystym szaleństwem, totalnym spontantem. Nie planowała tego, lecz to właśnie dla swoich czytelników weszła w rolę mężczyzny i uchyliła nam rąbek tajemnicy związany z jego postępowaniem. Od początku w zamiarze była tylko rola kobiety dominującej w tej serii, jednak autorka wykonała ruch w stronę swojej publiczności i tak oto czytamy tą krótką powiastkę. 
    
    Colton do tej pory był niedostępny, jego poczynania nie zawsze spotykały się z naszą aprobatą. Nieraz zastanawiałam się dlaczego w taki, a nie inny sposób się zachował, myślałam nad tym, co się dzieje w jego psychice oraz z jakimi demonami na co dzień walczy. Ta część pozwoliła mi uzupełnić wiedzę dotyczącą całej historii. I choć czytałam wiele opinii, że było to zupełnie niepotrzebne, to moim zdaniem autorka postąpiła bardzo mądrze, pozwalając nam wypełnić luki i nakreślić pełny obraz fabuły. 
     

    Ponadto zastosowany został specyficzny pomysł na komentarze pod każdym rozdziałem. Ów komentarze to nic innego jak rzeczywisty kontakt autorki z czytelnikiem. W tej treści odpowiada na nasze pytania, na postawione zarzuty wobec Coltona. Tłumaczy dlaczego akurat tą scenę wybrała do tworzenia tej lektury. 

     

    Jak sama Bromberg pisze, nawet ona nie znała naszego głównego bohatera na tyle, żeby wiedzieć dlaczego tak postępuje! Odkrywała go razem z nami, kiedy to pisała wszystko z jego perspektywy. Jednak całość nie wypadła ani sztucznie, ani tym bardziej chaotycznie czy niespójnie, wręcz przeciwnie. Całość została doskonale zespojona, a wątki były poukładane zgodnie z poprzednimi częściami.

     

    Na nowo przeżywamy ekscytację związaną z poznaniem głównych bohaterów, przeżywamy najważniejsze chwile oraz ponownie doświadczamy namiętnych scen. 

     

    Dodatkowym atutem jest fakt, że nie wracamy do wszystkich trzech części, do każdego momentu, odgrzewając historię. Autorka wybiera poszczególne etapy, które najbardziej nas ciekawiły i w których mieliśmy porządne braki, w których pojawiło się najwięcej pytań.

     

    I choć nic nowego nie odkrywamy w tej części serii, to jednak miło było ponownie do niej wrócić, dopełnić obraz poszczególnymi myślami Coltona, który od zawsze jawił się jako niedostępny emocjonalnie jak i również umysłowo. 

12. swiat-ksiazkowych-recenzji.blogspot.com Anna Jędrzejewska; 2016-10-12

    Byłam wielce zaskoczona, gdy pani Bromberg napisała jeden tom powieści ze swojej bestsellerowej serii oczami Coltona. Myślałam, że będzie to taki sam zabieg jak w przypadku E.L.James, która napisała "Grey". Jednak jakie było moje zaskoczenie, gdy okazało się że jest inaczej i dzięki Bogu, że tak jest!

     

    W Raced mamy do czynienia z niektórymi scenami, które wybrała autorka oraz jej czytelniczki. Teoretycznie książka nie wnosi nic nowego do serii, bo znamy historię Ry i Coltona, jednak możemy przeczytać jak w niektórych sytuacjach on się czuł i co myślał np. ich pierwsze spotkanie w schowku czy też jakie myśli miał za nim poprosił ją o rękę. Jak tłumaczył sobie każdą sytuację i myśl, że Rylee to ktoś więcej niż tylko dziewczyna na jeden raz.

     

    Każdy rozdział jest poprzedzony przedmową od autorki, o jej odczuciach i obawach z napisaniem danej sytuacji oczami Coltona. Bardzo fajna sprawa, o wiele lepiej mi się to czytało niż "Greya", którego porzuciłam po 50 stronach ;)

     

    Polecam wam, gdyż jest to dopełnienie ich historii, pełnej emocji oraz wzruszeń. Kropka nad i ;) 

    Nic więcej nie trzeba tu dodawać. 

13. zycie-wsrod-ksiazekk.blogspot.com P.; 2016-09-30

    Ta książka to dodatek do mojej ukochanej trylogii "Driven". Jest to chudziutka książka, w której są rozdziały, które najbardziej ciekawiły czytelniczki z perspektywy Coltona. Każdy rozdział jest poprzedzony komentarzem autorki co daje fajny efekt, bo wiemy dzięki temu co nas czeka. To jest naprawdę bardzo ciekawe uzupełnienie całej trylogii i polecam każdemu kto zakochał się tak jak ja w historii Coltona i Rylee. ;)

14. dlaLejdis.pl Katarzyna Gnacikowska; 2016-09-21

    Miłość widziana oczami kobiety jest zupełnie inna niż ta, która jest odczuwana przez mężczyznę. Męska perspektywa jest zawsze kusząca i nieodgadniona. Co też może siedzieć w jego głowie?
    
    Fabuła
    Seria Driven poruszyła wiele serc i dusz. Historia Coltona i Rylee jest mieszanką erotyzmu, emocji, wredoty i przełamywania swoich słabości. Przyprawia o dreszcze oraz nowe fantazje erotyczne. Kobiety na całym Świecie zaczęły się interesować wyścigami samochodowymi. Jeden mężczyzna, emocjonalny wrak człowieka, lubiący przygodny seks, stał się marzeniem nas wszystkich. Czas żeby poznać historię jego oczami. Czy warto?
    
    Moim zdaniem
    Do książki Raced podchodziłam optymistycznie i z nadzieją. Bardzo lubię serie Driven oraz odczucia, które pojawiały się podczas jej czytania. Styl pisania jest niezmienny. Autorka z łatwością cięcia skalpelem, wprowadza ponownie czytelników w świat Coltona i Rylee. Przy każdej przytaczanej scenie, mamy do czynienia z przypisem autorskim. Wyjaśnienie dlaczego właśnie ten fragment będzie opowiedziany na nowo, z męskiej perspektywy.
    
    Rzecz, która mi się nie podoba, to wyrwanie tylko niektórych scen z poprzednich części. Książka jawiła mi się jako „widzenie oczami” w stylu Losing hope, czy Tak krucho. W tym przypadku są to pojedyncze sceny wyrwane z tomu 1, 2 i 3. Niezbyt przypadło mi do gustu takie skakanie po wątkach. Jak pchła na grzebieniu. Może na odbiorze zaważyły zbyt duże oczekiwania.
    
    Uważam, że najlepszą formą tworzenia serii jest możliwość przeczytania któregokolwiek tomu, bez znajomości wcześniejszych. Wiadomo, że niektórych wątków się nie pozna, ale zarys fabularny jest znany. W przypadku Raced nie ma takiej możliwości. Trzeba przeczytać Driven, Fuled, Crashed, aby nie zepsuć sobie przyjemności z czytania.
    
    Bohaterowie są tak samo świetni jak wcześniej. Lekki humor oraz wyuzdanie przodują podczas większości scen. Nie obeszło się także bez wielkich uniesień.
    
    Zdaję sobie sprawę, że autorka napisała książkę na prośbę niektórych fanek. W moim odczuciu, emocje i myśli Coltona, można spokojnie wyłapać podczas czytania wcześniejszych części. Nic odkrywczego Raced nie wniosło do fabuły.
    
    Uczucia te same, ale w głowie rodzi się przyśpiewka: ale to już było... I może nie dokładnie z tej perspektywy, ale zawsze kiedy się czyta książkę, nie myśli się tylko o przeżyciach głównej bohaterki. Czytelnik analizuje zachowania każdej, występującej postaci.
    
    Książka pozwoli na chwilę wrócić do świata wyścigów, szybkich samochodów i wielkiej namiętności. Bromberg niezmiennie utrzymuje lekki styl pisania, a książka kończy się w mgnieniu oka. Nie jest to pozycja niezbędna, jednak ciekawie uzupełnia całą serię. Tylko dla znających całą serię!

15. zaczytanaksiazholiczka.blogspot.com

    Krysty Bromberg dzięki Raced dopełniła brakujące puzle  , których byłam bardzo ciekawa . W Raced odkrywa dla nas uczucia i plany skomplikowanego dość mężczyzny i jego tajemnice .  Możemy poznać co działo się w jego głowie w naistotniejszych erotycznych scenach trylogii .  Głównego bohatera poznaliśmy jako niezależnego , odważnego  i aroganckiego. Tym razem poznajemy jego pwność siebie  , obawy i lęki którym autorka pościęciła bardzo dużo uwagi z czego osobiście jestem zadowolona . Autorka stworzyła tym razem powieść skupiającą się na przemyśleniach Caltona . 
    
    Bardzo zaskoczyło mnie to że pomimo powielających się scen mamy w nich pewną świerzość  a także nowe spojrzenie na nie .
    Strzałem w dziesiątke uważam fakt iż autorka przedstawia wyryfkowe fragmenty z perspektywy Caltona . 
    Poznajemy sceny nie tylko oczami Rylee ale też z strony jej ukochanego .Raced wzbudził we mnie na nowo emocje i upewnił mnie że seria Driven jest bardzo dobrą erotyczną trylogią i takie trylogie chcę czytać 

16. ksiazkowyswiatmoniki.blogspot.com Monika Hetz; 2016-08-27

    „Raced. Ścigany uczuciem” to kolejna książka K. Bromberg, którą miałam okazję przeczytać w ostatnim czasie. Jest ona nieco inna od poprzednich powieści tej autorki. Tutaj niektóre zdarzenia, które zostały przedstawione w poprzednich trzech tomach, obserwujemy z punktu widzenia Coltona. Poznajemy jego myśli, uczucia, przeżycia i emocje.

     

    Ta niewielkich rozmiarów książka jest wspaniałym uzupełnieniem historii Rylee Thomas i Coltona Donovana. Tutaj głębiej poznajemy osobowość głównego bohatera, jego życie oraz problemy i rozterki, które nim targają.

     

    Colton w poprzednich tomach jawi się jako arogancki, przystojny i niedojrzały chłopiec, który nie potrafi się pogodzić ze swoją przeszłością. Ciągle prześladują go demony i koszmary z dzieciństwa. Nie wierzy w miłość, a kobiety traktuje jak zabawki. Taka sytuacja trwa do momentu, w którym poznaje Rylee- kobietę, która jako pierwsza rzuciła mu wyzwanie, a następnie przewróciła jego życie do góry nogami. Stała się dla niego flagą w szachownicę i alfabetem od A do Z. Skradła jego serce i pokazała mu uczucia, o których wcześniej nie miał pojęcia.

     

    Dzięki „Reced. Ścigany uczuciem” możemy lepiej zrozumieć zachowanie głównego bohatera, które niejednokrotnie irytowało czytelnika. Tutaj Colton pozwala dostrzec u siebie niezwykłą wrażliwość, którą ja u niego zauważyłam już wcześniej. Obserwujemy jego dylematy i rozterki. Z jednej strony pragnie on Rylee, a z drugiej strony ją odtrąca. Zauważamy też, że już w momencie pierwszego ich spotkania, wiedział on, że nie jest ona kobietą wyłącznie na jedną noc. Książka pozwala nam poznać świat Coltona z jego perspektywy, dostrzec jak pokonuje on strach i ograniczające go bariery, jak staje się on wolnym człowiekiem.

     

    Zdaję sobie również sprawę, że kobiecie trudniej jest napisać książkę z perspektywy mężczyzny, dlatego podjęcie się tego zasługuje na uznanie. Moim zdaniem autorka uczyniła to doskonale. Pomimo, że większość scen znałam z punktu widzenia Rylee, to ponownie śledziłam je z wielką ciekawością. 

     

    Tak więc, jeśli ktoś po przeczytaniu poprzednich części odczuwałby niedosyt podobnie, jak ja, zachęcam do sięgnięcia po tę książkę.

17. wielopokoleniowo.pl

    Rylee i Colton to para, między którą ogromnie iskrzy. Dzika namiętność i pożądanie trudne do opanowania pojawiają się obok zazdrości, niepewności, licznych wątpliwości i niemałych rozterek. Są ze sobą, rozstają się, znów są razem - ciągle coś się między nimi dzieje. Wiemy także doskonale, co się dzieje w myślach Rylee, bowiem to ona opowiada całą historię. A jakie odczucia i przemyślenia ma w tym samym czasie Colton? O czym myśli, kiedy pierwszy raz ją spotyka? Co czuje, kiedy widzi ją z innym mężczyzną?  I jakie inne rozterki pojawiają się w jego głowie?

     

    Piękną i pewną siebie Rylee oraz przystojnego, słynnego i bogatego Coltona poznaliśmy w trzech tomach serii Driven. Pisałam o nich tutaj, a także tutaj i jeszcze tu. Powieści tamte prowadzone są w pierwszej osobie przez główną bohaterkę. Jest to jej punkt widzenia, jej emocje i jej spostrzeżenia. Jedynie w kilku rozdziałach Colton prowadzi narrację, ale rozdziałów tych jest na prawdę niewiele. Autorka książek postanowiła jednak zdradzić nam nieco więcej i troszkę bardziej ujawnić sekrety duszy bohatera. Powstała powieść 'Raced. Ścigany uczuciem", będąca dopełnieniem wcześniejszych pozycji. Jest tu kilka znanych już nam treścią rozdziałów, z tą tylko różnica, że teraz to Colton przedstawia swój męski punkt widzenia. Jest więc konkretnie, bez obijania w bawełnę, z dosadnym słownictwem - po prostu po męsku :-)

     

    Jest to książka przede wszystkim dla dużych fanów trylogii, dla osób, którym ciężko jest się rozstać z parą głównych bohaterów. Czytając ją mogą przypomnieć sobie niektóre zdarzenia i na nowo wczuć się w gorący klimat panujący między bohaterami. Natomiast jeżeli o mnie chodzi, to o ile całą trylogię czytałam w ogromną przyjemnością, to dopełnienie to mogłoby już dla mnie nie powstawać. Jest już dla mnie po prostu zbędne, bo moim zdaniem - co za dużo, to niezdrowo ;-)

18. granice.pl Katarzyna Krzan

    Raced K. Bromberg jest swego rodzaju postscriptum trylogii Driven. Trylogii, która nie jest po prostu romansem. To wysmakowana, niepowtarzalna karuzela emocji, instynktów i pragnień, wciągająca, uzależniająca, przyprawiająca o zawrót głowy, dreszcze i bezsenność. Opowiada o burzliwym związku pięknej (oczywiście, że nie brzydkiej), ambitnej (no, ba!), przebojowej (oczywiście!), kobiecie sukcesu (bohaterką powieści erotycznej raczej rzadko jest matka piątki dzieci...) oraz jej szalonego, pozbawionego skrupułów niegrzecznego partnera, który do stałego związku niespecjalnie się nadaje. Cóż, prawdę mówiąc, jest on po prostu kawałem sk... Ale w recenzji tak nieodpowiednich słów się nie używa - choć sama autorka od nich nie stroni.
     
    W każdym razie trylogia pisana jest przez chyba niespełnioną erotycznie żonę i matkę, bowiem bohaterka, z perspektywy której opowiadana jest ta historia, jest delikatnie mówiąc niepohamowaną erotomanką. Jej facet - podobnie, nie myśli o niczym innym. A jeśli robi coś innego, to tylko w ramach przerwy między kolejnymi stosunkami. Cóż, takie prawo gatunku. Szaleją oboje na różne sposoby, by na koniec... po prostu wziąć ślub. Mało romantyczny, co prawda, ale za to na miarę ich potrzeb.
     
    Fanki jednak bardzo polubiły serię, bo zażądały od autorki, by stworzyła opowieść, snutą z perspektywy Coltona Donovana. Serio, tak nazywa się główny bohater. Colt jest tak niegrzeczny, jak tylko grzeczna dziewczynka może sobie wyobrazić. Wyzwaniem dla K. Bromberg stało się zatem wcielenie się w jego rolę i przedstawienie jego odczuć w poszczególnych scenach. Ale uznała za bezcelowe pisanie całości jeszcze raz, wybrała zatem kluczowe sceny, które opisała jako Colton, aby czytelniczki mogły go bardziej polubić i zapragnąć. A facet, trzeba przyznać, jest wyjątkowo erotycznie nakręcony. Przy pierwszym spotkaniu z kobietą, gdy ta przypadkiem wpada w jego silne ramiona, całuje ją, doprowadza niemal do ekstazy, pakując łapę między nogi. Tak się witają w środowisku - nie dziwmy się niczemu. Książka pełna jest pikantnych scen - niestety, wyrwanych z kontekstu, więc jeśli ktoś nie zagłębił się w trylogię Driven, to Raced raczej nie przypadnie mu do gustu. Najpierw mamy krótkie wprowadzenie odautorskie, by zorientować się, w którym momencie fabuły jesteśmy, a potem następuje scena opisana z perspektywy Coltona.
     
    Bromberg zatytułowała książkę Ścigany uczuciem, by pokazać, że nawet drań, wykorzystujący, kogo się da na lewo i prawo, potrafi się zakochać. Wystarczy postawić przed nim godną zawodniczkę i można rozpoczynać grę. A toczy się ona w niesamowitym tempie. Od „numerku" do „numerku".

19. DobreRecenzje.pl Edyta; 2016-08-22

    Ta część to zwieńczenie całej trylogii Driven o przygodach i perypetiach miłosnych Rylee i Coltona. To spojrzenie z męskiej strony – czyli ze strony Coltona Donovana. Jak sama autorka pisze już na wstępie – ta część została stworzona na prośbę czytelniczek, które bardzo chciały dowiedzieć się co w danych momentach działo się w głowie tego jakże przystojnego mężczyzny, w którym pewnie niejedna czytelniczka zakochała się i wyobrażała go sobie w przeróżny sposób.
    
    To bardzo intrygujące móc wejść do głowy Coltona i dowiedzieć się co tak naprawdę myślał, bo to co mówił i co działo się na zewnątrz pomiędzy nim i Rylee oczywiście doskonale znamy. Sama byłam niezwykle ciekawa, co kryje się pod tą jego maską zimnego i niedostępnego mężczyzny, który nie bawi się w miłość, randki, a poza tym oczywiście ma wygórowane mniemanie o sobie, bo przecież jest wspaniałym i docenianym kierowcą wyścigowym.
    
    Autorka przedstawiła nam tutaj spojrzenie Coltona na pewne sprawy, ale tylko w niektórych – wydawałoby się – decydujących momentach, tj. pierwsze spotkanie z Rylee, czy później decyzja o oświadczynach.
    
    Moim zdaniem, to naprawdę ciekawe móc wcielić się w Donovana. Te z Was, które czytały trzy pierwsze części, na pewno z wielką chęcią, tak samo jak ja, przeczytają również i tę. Ogromnie ucieszyła mnie ta część, to zwieńczenie ich przygód, wiadomo przecież jak człowiek przywiązuje się do swoich ulubionych bohaterów książkowych i to jeszcze do takich, których przygody trwają przez całe trzy tomy. Nie jest tajemnicą, że później z wielką chęcią czyta takie oto zwieńczenie wspaniałej historii.
    
    Polecam ogromnie wszystkim fankom Coltona i Rylee Donovan!

20. stanzaczytany.blogspot.com Aleksji; 2016-08-03

    Po przeczytaniu trylogii Driven byłam nieco sceptycznie nastawiona na kolejną część. W końcu ostatnio popularne są książki, w których autorzy usilnie próbują kontynuować serię zmieniając narratora, ale opowiadając to, co już przeczytaliśmy. Słysząc więc o Raced nieco się zmieszałam, ale byłam zainteresowana rozwojem wypadków. Sięgając po tę część, miło się zaskoczyłam.
    
    W pierwszej kolejności zwróciłam uwagę na to, że nie jest to zwykła książka, napisana z punktu widzenia innego głównego bohatera, ponieważ w tej małej książeczce nie zostały zamieszczone szczegółowe informacje, zapoczątkowane od pierwszego do ostatniego dnia. Tutaj mamy ukazane najważniejsze dni, najważniejsze wewnętrzne zmagania Coltona. Nie musiałam ze znużeniem czytać tego, co już czytałam. Były to po prostu przebłyski przeszłości, które mogliśmy zinterpretować inaczej, dzięki poznaniu umysłu Donavana. Na powrót wróciłam myślami do trylogii zapoczątkowanej od Driven i - jako wielka fanka tej serii, a właściwie wielbicielka głównego bohatera - uważam, że to dobre uzupełnienie całości. Ponadto, jako że nie tylko czytamy uzupełniacza historii miłosnej, bliżej mogliśmy zapoznać się z autorką, bowiem przed każdym rozdziałem dodawała swoje trzy grosze. Nie wiem, jak wy to odebraliście, ale odniosłam wrażenie, że ta książka nie powstała dla pieniędzy, ale tylko i wyłącznie dla fanów książki - a to rzadko spotykane i dlatego sobie to cenię. K. Bromberg opowiedziała nieco o kulisach powstania tej części, o tym, jak doradzała się u swoich czytelników i akceptowała ich zdanie, pomysły. To naprawdę było dla mnie inspirujące, bowiem mało jaki autor takich lotów słucha się swoich fanów. 
    
    Książka jest krótka, ale dostatecznie długa, aby móc zapoznać się z całokształtem trylogii. Ale wróćmy najpierw do poprzednich części, abyśmy mogli pomówić o tym, do kogo mogłoby trafić w gust czytelniczy. 
    Driven, Fueled i Crashed to z całą pewnością książki, które nie trafią do każdego. Spotkamy się tutaj z mocnymi charakterami - niekiedy wkurzającymi, niekiedy oburzającymi, więc to logiczne, że grupa odbiorcza jest nieco zwężona. Ponadto mamy do czynienia z dużą dawką pożądania i sprzecznych sygnałów. Przyznam szczerze, że sama często wymiękałam i odkładałam książkę, aby po chwili oddechu wrócić do niej na nowo, ale patrząc na całokształt bardzo podobała mi się owa trylogia. Ogromnym plusem był Colton - mężczyzna, który zawsze osiągał to co chce, ale jednak, z powodu spotkania na swej drodze życia Rylee, poznajemy go od tej kruchej strony. Ich historia nie jest naciągana - raczej bardziej emocjonalnie rozchuśtana. Widać w niej problemy psychologiczne, na których zwykle się skupiam i to dzięki nim pochłonęłam z przyjemnością wszystkie trzy - a teraz kolejną! - części. 
    
    Ale wracając do tematu... Jeśli nie polubiliście trylogii, nie znajdziecie tutaj niczego interesującego. Co najwyżej poznacie umysł Donavana. Ale jeśli jesteście fanami tej serii, jak ja, to szczerze polecam. Nasz główny bohater odsłania się przed nami, wprawiając nas w kolejną dawkę śmiechu, oburzenia, albo wzruszenia. Jako uzupełniacz historii Rylee i Coltona - polecam! 

21. http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/ werka777; 2016-07-12

    "- Ee, nikogo takiego - kłamię, żeby zagłuszyć to, czego najbardziej się obawiam. Że Rylee może być taką kobietą, jakich zabroniłem sobie zdobywać. Że jest dziewczyną na zawsze, a ja jestem facetem na jedną noc. A niech mnie diabli, jeśli nie sprawi mi przyjemności obserwowanie tego, na ile nagniemy własne reguły."
    
    Podeszłam do tej książki z nieco negatywnym, a już na pewno beznamiętnym nastawieniem, chociaż cała seria Driven bardzo przypadła mi do gustu. Wszystko dlatego, że niezbyt przepadam za powielanymi historiami, powieściami powtarzającymi tę samą bajkę widzianą oczyma innego bohatera. I to nie dlatego, że się nudzę, a mam nieodparte wrażenie pragnienia zysku ze strony autora, który z migającymi przed oczyma dolarami chce wycisnąć ze swoich pięciu minut jak najwięcej. Toteż jakże wielkie było moje zdziwienie po przeczytaniu przedmowy, która zmieniła praktycznie wszystko. Uspokoiła mnie, odpędziła obawy i podkręciła mój apetyt. Pospiesznie ruszyłam w głąb kolejnych stron, by stawić czoła wyzwaniu.
    
    Proszona przez fanki, wykorzystując krytykę i napisane listy stanęła oko w oko z wyzwaniem, zostawiając na boku "swoją Rylee" i oddając głos Coltonowi. Kristy Bromberg, nie kryjąc początkowych trudności, dopełniła całą historię wklejając w brakujące miejsca obrazu puzzle, które wiele czytelniczek tak bardzo chciało odkryć. Wreszcie jest, "Raced. Ścigany uczuciem", powieść, w której wyjątkowy na wiele sposobów, jak i skomplikowany rajdowiec zostaje obdarty z szat. Jego myśli, uczucia i plany przestają stanowić tajemnicę. Teraz możemy dowiedzieć się co działo się w jego głowie w trakcie najistotniejszych scen erotycznej trylogii.
    
    Jakie było pierwsze wrażenie Donavana w chwili, kiedy natknął się na Rylee? Co czuł w momencie, kiedy na imprezie promocyjnej zobaczył ją z "panem surferem"? Dlaczego powiedział jej, że spał z Tawny? Jakie emocje towarzyszyły Coltonowi podczas intymnych zbliżeń?
    
    Główny bohater powieści, dotąd znany z niezależności, arogancji i odwagi, przejmuje pałeczkę na zawsze żegnając się z wizerunkiem bycia zagadką. K. Bromberg, przenosząc się w głąb męskiego świata, całkiem dobrze poradziła sobie z jego kreacją, gdyż do tej chwili boski Donavan zabierał głos jedynie w dialogach. Jego pewność, ale i niepewność siebie, obawy, plany i lęki stanęły w świetle reflektorów i to właśnie im autorka poświęciła najwięcej uwagi. W tej kwestii zdradzę jeszcze tylko jedno - Colton, pomimo ogołocenia się z nieodkrytego dotąd oblicza, nie traci ani krzty uroku.
    Wręcz przeciwnie.
    
    Jak dla mnie, strzałem w dziesiątkę okazało się to, że autorka nie przepisywała kolejny raz szeregu tych samych rozmów. Dotrzymała słowa i faktycznie stworzyła powieść skupiającą się właśnie na przemyśleniach Coltona. Pomimo tego, że mamy tutaj powielone sceny, nabierają one zupełnie innego, nowego kształtu - pewnej świeżości. Ażeby zainteresowanie czytelnika nie zmalało, wybrała te najciekawsze, najistotniejsze wydarzenia, w których perspektywa Coltona wręcz prosi się o poznanie. W rezultacie nowa powieść liczy niespełna 200 stron. W sam raz jak na dopełnienie, nie za dużo, by ktoś zaczął się nudzić.
    
    Jako że nie mamy tutaj ciągu akcji znanej z pierwszego tomu trylogii, "Raced. Ścigany uczuciem" nie jest dobrym pomysłem dla tych, którzy nie zaznajomili się z powieścią "Driven. Namiętność silniejsza niż ból". Dla tych zaś, którzy mają pewne obawy z tym, czy aby na pewno przypomną sobie o czym dana scena poprzednio opowiadała, autorka za każdym razem czyni wstęp. Przywołując pytania czytelniczek i dodając coś od siebie tworzy odpowiedni nastrój i ukierunkowując pokazuje, na co w danym momencie warto zwrócić uwagę. Brawa za pomysł i za wybrnięcie z sytuacji. Jest pod wielkim wrażeniem.
    
    Przekonałam się więc, że moje obawy nie znalazły potwierdzenia. Oczywiście książka nie wywołała u mnie tylu emocji, ile trylogia Driven, jednak pod wieloma względami pozytywnie mnie zaskoczyła i zapewniła mi nie lada rozrywkę podczas drogi odkrywania prawdziwej twarzy głównego bohatera. Powieść polecam więc głównie wielbicielkom Coltona Donavana, tym czytelniczkom, które chciałyby poszerzyć horyzonty swojej wiedzy na temat rodzącej się w pożądaniu miłości.

22. sherry-stories.blogspot.com Sherry; 2016-06-13

    Wiecie jak to jest, gdy pewnego dnia, szlag trafia wasze plany, a wszystko wywraca się do góry nogami? Cóż, Colton Donovan wie. Nic nie zapowiadało, że piękna brunetka, na którą natknął się pewnego dnia, przez przypadek, będzie dla niego kimś więcej, niż tylko kolejnym podbojem na dłuugiej liście panienek do towarzystwa, pełniących rolę zabawki. A jednak, Rylee okazała się kobietą, o której nie będzie w stanie zapomnieć. Od której nie będzie potrafił trzymać się z daleka. Która będzie go kosztować zmierzenie się z uczuciami, jakich do tej pory nie znał. Która ponownie przebudzi w nim demony...
    
    Wydawnictwo Septem, dopilnowało byśmy mieli w Polsce szansę poznać historię Rylee i Coltona, w trylogii Driven. "Raced" jest jej dopełnieniem, bo pozwala nam zobaczyć przeróżne sceny i sytuacje, z jego perspektywy. Co myślał kiedy się kłócili? Godzili? Gdy musiał stawiać czoła przeszłości? Autorka, ponaglana i błagana przez fanki, postanowiła wydać nowelkę, zawierającą najbardziej pożądane przez czytelniczki rozdziały, opatrzone jej dodatkowym komentarzem, widziane oczami Coltona. Nie zdradzę, które dokładnie sytuacje, autorka nam przedstawia, ale mogę napisać jednak, że te które wybrała, są także tymi, które ja chętnie poznałabym z perspektywy męskiej.
    
    Trzy tomy i tylko jedna nowelka z kilkoma rozdziałami Coltona. Jak sprawić, by nowelka  była dobra? Cóż, uraczyć ją odpowiednio dużą dawką emocji i iskrzenia. A tego w perspektywie Donovana jest ponad miarę. Czytając "Raced" ponownie można poczuć jego zagubienie, jego pożądanie, jego głęboką potrzebę, oraz jego złamanie. Sceny nie dość, że jeszcze mocniej przybliżają nam sylwetkę Coltona i Becketta, jeśli już przy tym jesteśmy, to również mocniej uświadamiają nas w relacjach Wooda z rodziną - zwłaszcza ojcem. Rozdziały ukazują również czym kierował się Colton podejmując najważniejsze decyzje dotyczące jego i Rylee, a to daje całkiem nowe światło na sytuacje, które już dobrze znamy.
    
    Jeśli pokochaliście historię Rylee i Coltona, uwierzcie na słowo - pokochacie również Raced, pełne Coltona, emocji i uczuć, których Donovan jeszcze nie umie nazwać, a dotyczą Rylee. Co myślał, kiedy pierwszy raz wpadła mu w ramiona? Kiedy okazało się, że nie potrafi o niej zapomnieć? Kiedy po raz pierwszy zdał sobie sprawę, że to co do niej czuje wykracza poza to, co czuł do tej pory do panienek, którymi się zabawiał, a następnie odrzucał? "Raced" to odpowiedź na wasze pytania. Nawet na te, których jeszcze nie zadałyście.

23. ujrzecslowa.pl Adriana Bączkiewicz

    Raced jest powiedzmy... dopełniaczem do serii. Teraz tego na rynku jest sporo i nie twierdzę, że jest to złe posunięcie autorów, czy nawet wydawców (którzy jakoś się do tego przyczyniają), ale jest to kwestia, że dodatki, czytają zazwyczaj te osoby, którym dana seria się spodobała.
    
    Driven. Fueled. Crashed to książki w głównej mierze napisane z punktu widzenia Rylee. Wiadomo więc, co Rylee myśli, jakie są jej intencje, uczucia i rozterki,rodzące skomplikowaną miłość do Coltona Donavana – egoistycznego mężczyzny w rozsypce. Czy jednak nie byłoby wspaniale głębiej wejść w skomplikowaną i kapryśną duszę Coltona, doświadczyć tego, jak walczy ze swoimi demonami i obserwować, jak na ślepo uczy się wykraczać poza swoje ograniczenia? Ta książka jest właśnie takim wejściem.*

     

    Ja osobiście do takich zagrywek i dodatków nic nie mam, bo sama jestem tym typem czytelnika, który jeżeli polubi daną serię, to chce z niej wycisnąć co tylko się da. W przypadku tej pozycji nie są to jakieś dodatkowe opowiadania, które możemy przeczytać między poszczególnymi tomami serii. Radzę ją przeczytać po wszystkich trzech tomach, bo możecie niektóre rzeczy sobie najprościej w świecie zaspojlerować.

     

    Jest to krótka pozycja, więc nie ma obaw, że miną wam długie godziny na tym, by ją przeczytać. Tylko ciągle zastanawiam się nad tym, czy Raced naprawdę było potrzebne, by wydać ją jako osobny tom. Rozumiem sytuację, gdybyśmy w poprzednich tomach nie mieli styczności z rozdziałami z perspektywy Coltona. Tylko właśnie takie rozdziały się pojawiały, więc po co dodawać jeszcze więcej takich smaczków?

     

    Na pewno osoby, które polubiły tę serię, ucieszą się z takiej wersji książki, ale ja patrząc na to dość sceptycznie, uważam, że można było te dodatkowych kilka rozdziałów umieścić w pozostałych tomach. Sama nie potrafię do końca określić, czy jest to plus czy minus tego dodatku. Bo autorka sama w książce przyznała, że napisała tę część ze względu na czytelników, którzy w jakiś sposób domagali się wytłumaczenia niektórych sytuacji z punktu widzenia Coltona. Czy to dobrze, czy źle, że autorka się ugięła, nie mi to oceniać.

     

    Dla fanów serii to będzie miły dodatek i tylko w takiej kwestii mogę go oceniać i wam ją w taki sposób polecić.

więcej recenzji

ukryj recenzje