Poznaj "Wojowniczki, Boginie, Księżniczki. Historie kobiet Dubaju" Kinga Jesman

Dubaj, nawet jako wakacyjny kierunek, brzmi egzotycznie. Powstały na pustyni, praktycznie z niczego, imponuje nie tylko infrastrukturą i architekturą, ale i tempem rozwoju. To największe miasto Zjednoczonych Emiratów Arabskich może się poszczycić ponad dwustoma drapaczami chmur wznoszącymi się ponad sto metrów w górę, wielopasmowymi autostradami, ekskluzywnymi hotelami i… rozległymi terenami dookoła, na których nie ma niczego poza piaskiem. A właściwie jeszcze niczego nie ma, wciąż bowiem trwa dynamiczny rozwój tej oazy technologii na pustyni.

Podróż do Dubaju może być podróżą życia. W jej trakcie zwykle zachwycamy się budynkami, luksusem, nowoczesnymi rozwiązaniami, uderza nas również kontrast pomiędzy miastem a jego otoczeniem. Nawet mimo restrykcji związanych z religią turyści mogą czuć się tu w miarę swobodnie (szczególnie w drogich hotelach czy restauracjach), władze często też przymykają oko na ekscesy przybyszów z Zachodu. A jak wygląda prawdziwe życie w Dubaju, jak daleko odbiega ono od naszych wyobrażeń, jakie mamy o nim jako turyści? I czy w ogóle warto brać Dubaj pod uwagę, jeśli szuka się idealnego miejsca do życia?

Temat przybliża Kinga Jesman w książce Wojowniczki, Boginie, Księżniczki. Historie kobiet Dubaju. Autorka mieszka w Zjednoczonych Emiratach Arabskich od kilku lat, w Dubaju znalazła swoje miejsce na ziemi, pracę i miłość. Dzięki znajomości z wieloma miejscowymi kobietami i wysłuchaniu ich różnych, niezwykle barwnych historii kreśli szerszy kontekst życia w tym pustynnym mieście i bycia kobietą w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Tym samym jej reportaż, a właściwie piękna opowieść o kobietach, adresowana jest przede wszystkim do kobiet, i to niezależnie od tego, czy będą się utożsamiać z Arabską Wojowniczką czy ze Świętą Egipcjanką. To również doskonała lektura dla wszystkich zakochanych w tym mieście, tych, którzy je już odwiedzili, i tych, dla których podróż do Dubaju pozostaje na razie w sferze marzeń.

Autorka pisze między innymi o poszukiwaniu pracy w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, agencjach rekrutacyjnych i oszustach próbujących wciągnąć bezrobotnego w piramidy finansowe czy wykorzystujących człowieka w ramach wolontariatu (czyli „próby umiejętności”). Przy okazji tego tematu i opowieści o własnych doświadczeniach autorka przedstawia Arabską Wojowniczkę, bohaterkę pierwszego rozdziału, kobietę nieoczywistą, dla której motorem napędowym były dzieci pozostawione w Egipcie. Dzieci, które mąż porwał i których Wojowniczka bezowocnie poszukiwała. Jej historia uczy, jak wielkim błędem jest ocenianie po pozorach i wyciąganie wniosków bez znajomości wszystkich faktów. 

Rozdziały poświęcone Jemeńskiej Żonie Idealnej i Zambijskiej Matce pokazują, że – pomimo różnic – wszystkie kobiety marzą o tym samym. Pierwsza bohaterka tej części książki wprowadzała autorkę w kulturę arabską, zdradzając wiele sekretów codziennego życia; przy tej okazji pojawia się temat operacji plastycznych i odbudowywania błony dziewiczej, który to zabieg jest bardzo popularny wśród arabskich kobiet. Druga zaś miała za sobą niezwykle trudną historię rodzinną, a jednak wykazała się niezłomnością i wolą walki. Szczególnie że siostra postawiła ją w trudnej sytuacji, gdy podrzuciła jej swoje dzieci. Irańska Księżniczka to kolejna przedstawiona przez autorkę kobieta, znajoma z pracy, a jednocześnie osoba patrząca na świat przez różowe okulary i poszukująca swojego księcia. Altruistyczna Emiratka, bohaterka kolejnego rozdziału, boryka się z nieplanowanym macierzyństwem niszczącym jej uporządkowane życie, ale jednocześnie dającym siłę do zmagania się z codziennością i do walki ze wspomnieniami.

Dalej poznajemy Filipińską Przyjaciółkę, żonę Pakistańczyka, będącego jej zupełnym przeciwieństwem, kobietę, która wyciągnęła do autorki pomocną dłoń w jednym z gorszych momentów jej życia. To właśnie dzięki niej Jesman wróciła do Dubaju i miała możliwość poznać „dziwnie wyglądającego” mężczyznę, którego zresztą później poślubiła. Historia Europejskiej Żony Araba to przestroga dla wszystkich kobiet, które jeszcze przed ślubem mają wątpliwości co do słuszności tego kroku (i mają szansę powiedzieć „nie”). Kolejna bohaterka, Święta Egipcjanka, przeżyła przygodę z aranżowanym małżeństwem (na szczęście jej przezorność pozwoliła jej ustrzec się przed życiem z podstarzałym bawidamkiem i despotą), niestety, ugięła się pod presją rodziny i stała się żywicielką pasożytów, a tym samym naraziła się na poważne problemy zdrowotne. Z kolei Marokańska Bogini, bezrobotna matka samotnie wychowująca dwoje dzieci, szybko pozbyła się złudzeń związanych z mężczyznami i w krótkim czasie stała się prężnie działającą w sieci businesswoman.

Opowiedziane tu historie nie tylko pokazują, jak arabskie kobiety radzą sobie w życiu, z czym musiały się zmierzyć w przeszłości; nie tylko mówią o ich marzeniach i planach na przyszłość. Z opowieści wyłania się bowiem niezwykle złożony obraz Dubaju, który nie dla każdego jest łaskawy, w którym – w zależności od kaprysu losu – można zostać albo pucybutem, albo milionerem. Zabierając czytelników w podróż do „swojego” miasta, Kinga Jesman zaraża ich miłością do niego – i jest to wyważone uczucie. Z jednej strony sprawia, że zachłystujemy się wyjątkowością Dubaju, z drugiej – przywołuje lokalne historie, które można potraktować jak przestrogę. Z pewnością jednak stanowią one dowód kobiecej mocy, pokazują, że warto promować kobiecą solidarność i że wszystkie jesteśmy wyjątkowe!