Kości nie kłamią

Recenzje książki: Kości nie kłamią (10) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. mobi.book

   Z jeziora Gray Lake zostaje wyciągnięty wrak samochodu, który należał do zaginionego przed laty ojca Lance'a... W jego bagazniku są ludzkie kości... Czyje to szczątki? Co tak naprawdę stało sie z Victorem Krugerem? Co to była za historia! Ta część tak mnie zaskoczyła, że dalej nie wiem co o tym myśleć. Z reguły nie mam problemu z rozwiązywaniem zagadek w czytanych kryminalach a tu takie zakończenie... .

2. https://www.instagram.com/angelikaserweta/ Angelika Serweta-Dziuba

   8/10 Z jeziora Grey Lake zostaje wyłowiony samochód. Okazuje się, że jest to pojazd zaginionego 23 lata wcześniej Victora Krugera. Policjanci w bagażniku odkrywają ludzkie kości. Syn zaginionego - Lance Kruger - razem ze swoją partnerką, byłą prokurator - Morgan Dane - i przyjacielem, byłym policjantem a teraz prywatnym detektywem - Lincolnem Sharpem - zaczynają grzebać w przeszłości. Sharp 23 lata temu prowadził sprawę tajemniczego zniknięcia. Teraz, gdy nowe tropy wyszły na jaw, ma nadzieję, że w końcu zamknie sprawę, która nie daje mu spokoju od wielu lat. Okazuje się, że szczątki w samochodzie należą do kobiety. Sprawa się komplikuje. Kto to? Co ta kobieta miała wspólnego z Victorem Krugerem? Dlaczego została zamordowana? Trójka przyjaciół robi wszystko, aby odkryć tajemnicę morderstwa sprzed lat. Nie wiedzą jeszcze, że pakują się w wielkie niebezpieczeństwo. Stopniowo na jaw wychodzą szokujące fakty, a świadkowie, którzy byli powiązani tajemnicą sprzed lat, giną. Ktoś dba o to, aby prawda nie wyszła na jaw... Morgan i Lance nie odpuszczają, muszą odkryć prawdę. "Niektóre sekrety nigdy nie powinny wyjść na jaw." W tym miesiącu wpadam na same bardzo dobre książki. Tym razem chcę was zachęcić do sięgnięcia po kryminał "Kości nie kłamią". Co prawda jest to trzeci tom serii, opowiadającej o Morgan Dane, ale ja czytałam tę książkę bez znajomości poprzednich części i jakoś dałam radę połapać się w całej historii, ale prawdę mówiąc chyba będę chciała sięgnąć po wcześniejsze tomy. "Kości nie kłamią" to kolejny kryminał, którym jestem zachwycona! Autorka stworzyła tutaj misternie utkaną historię, w której nie znajdziecie żadnych niedopowiedzeń. Każdy aspekt jest spójny, odpowiednio wytłumaczony i, że tak powiem, ma ręce i nogi. Nie mam się zupełnie do czego doczepić. Historia jest genialna, trzymająca w napięciu, zaskakująca. Zakończenie kompletnie ścięło mnie z nóg. Zupełnie nie spodziewałam się tego, co się wydarzyło. Nawet przez moment nie podejrzewałam, że ta osoba stoi za morderstwami ale cii, nie zdradzam więcej. Co do samych bohaterów, są bardzo dobrze wykreowani. Szczególnie polubiłam się z Megan, która jest twardą babką, nie bojącą się pobrudzić sobie rąk. Walczy o swoich najbliższych jak lwica, zawsze stawiając ich na pierwszym miejscu. Przy jej boku stoi Lance, który zrobiłby dla niej wszystko. Do tego jeszcze dołączmy Sharpa, który traktuje Lance'a jak własnego syna. Cała trójka trzyma się razem, są nie do pokonania! Stopniowo odkrywają tajemnice sprzed lat. Na jaw wychodzą zatajenia i kłamstwa. Jednak kości nie kłamią, one zawsze powiedzą prawdę. Lance i Megan wkrótce odkryją prawdę... Co wydarzyło się 23 lata temu? Co stało się z ojcem Lance'a? Kto stoi za morderstwami? Tego dowiecie się, gdy sięgnięcie po książkę!

3. Lubimy Czytać dorotbook

   Cykl o byłej pani prokurator Morgan Dane jest jednym z ulubionych cykli i nie tylko dlatego, że występują tutaj bohaterowie z krwi i kości, z wątkiem kryminalnym przeplata się romantyczny. Przede wszystkim zaś dlatego, że autorka niesamowicie buduje napięcie i pokazuje, że nawet w małym mieście mogą dziać się mroczne rzeczy. Tym razem na jaw wyjdzie sekret sprzed 20 lat i okaże się, że kości nigdy nie kłamią. Tym razem Lance i Morgan będą musieli zmierzyć się z najtrudniejszą z dotychczas prowadzonych spraw i najbardziej osobistą. Z jeziora Grey Lake wyłowiono stary wrak samochodu Victora Krugera, ojca Lance’a. Nasz bohater przez dwadzieścia lat nie mógł pogodzić się z zaginięciem rodzica, ciągle czuł się przytłoczony ciężarem tego zaginięcia. Teraz w końcu będzie mógł doprowadzić tę sprawę do końca. Jednak nie będzie to takie proste, bo w bagażniku samochodu znaleziono szkielet i nie należał on do Victora, lecz do kobiety. Kim ona była i czy w jakiś sposób z nią jest powiązany ojciec Lance’a? Nasi bohaterowie zrobią wszystko, by wyjaśnić sprawę morderstwa sprzed lat. Łatwo oczywiście nie będzie, bo niespodziewanie na ich drodze pojawi się zagrożenie, ktoś będzie śledził ich każdy krok. Na jaw wyjdą szokujące fakty i zaczną ginąć ludzie. Czy mimo śmiertelnego niebezpieczeństwa Lance i Morgan wyjaśnią, co stało się z Victorem Krugerem? Trzecia część przygód o Morgan Lane i mam nadzieję, że ten cykl tak szybko się nie skończy, nie lubię żegnać się z ulubionymi bohaterami. W pierwszych dwóch częściach to Morgan zdecydowanie grała główną rolę, Lance jej tylko pomagał, był dla niej wsparciem i był przyjacielem. W tej zaś części nastąpiła mała zamiana ról, bo to Lance’a będzie tu więcej, ma to związek z prowadzoną sprawą, która dotyczy go osobiście. Sprawa dotyczy także Sharpa, który przed laty prowadził sprawę i także nie pogodził się z tym, że pozostała ona nierozwiązana. Morgan oczywiście też będzie się pojawiać, jej rodzina także, ale tym razem to ona będzie oparciem i zrobi wszystko, by Lance uwierzył, że jej na nim zależy. I bardzo, bardzo podoba mi się ich relacja, jak wzajemnie się o siebie troszczą, jak wielką i zwariowaną rodzinę tworzą. Morgan i Lance pokazują, jak ogromną wartość ma rodzina i jak dobrze ją mieć. Melinda Leigh po raz trzeci się mną zabawiła, pozwoliła mi się wcielić w rolę detektywa i zaskoczyła mnie zakończeniem! Autorka zwalnia akcje, może wtedy nam się wydawać, że przeważa wtedy wątek romantyczny, ale gdy tylko tak zdążymy pomyśleć — ciach, morderstwo i wychodzą na jaw fakty z przeszłości. I to bardzo lubię w twórczości tej autorki, bo zaskakuje czytelnika i nie pozwala mu na to, żeby się nudził. Nie było łatwo wskazać mordercę i mi się to nie udało, zaskoczyło mnie to bardzo! I mam nadzieję, że autorka nie zakończy tego cyklu na trzech książkach, ja czekam na więcej! Jeszcze więcej Morgan i Lance’a!

4. Instagram.com/rudy_lisek_czyta/

   7/10 ”Kości nie kłamią”Melindy Leigh @melindaleigh1 to już mojej trzecie spotkanie z prokurator Morgan Dane.Powiem Wam,że z każdą kolejną częścią tego kryminalnego cyklu fabuła podoba mi się coraz bardziej.I choć każdą z tych części możecie czytać oddzielnie,nie znając wcześniejszych historii to jednak polecam Wam zapoznać się z nimi od pierwszego tomu. W tej części Morgan i Lance również zmierzą się rozpracowaniem kolejnej zagadki kryminalnej.Tym razem sprawa jest bardziej osobista a dotyczy rodziny Lance'a.Gdy pewnego dnia zostaje odnaleziony wrak samochodu w pobliskim jeziorze a w jego bagażniku zostają odkryte ludzie kości policja nie ma wątpliwości,że może być to zaginiony ojciec detektywa,Victor Kruger.Sprawa może okazać się dość skomplikowana do rozwiązania,gdyż sięga ona ponad 23-lata wstecz.Dodatkowo wszystko się komplikuje,kiedy analiza kości potwierdza,że ofiarą nie był jego ojciec tylko młoda kobieta.Kim ona była?I co się w takim razie stało z jego ojcem?Czy on jest za to odpowiedzialny? ”Kości nie kłamią”to bardzo przyjemny kryminał z wątkiem obyczajowym w tle.Lekki styl autorki sprawia,że z ciekawością zanurzam się w te historie.Całego tego klimatu dopełnia urok małego i spokojnego miasteczka.Dużym plusem tych powieści są także jej bohaterowie.Ta książka sprawdzi się idealnie na relaksujący wieczór.Czyta się ją płynnie i szybko a z każdą kolejną powieścią jest coraz bardziej intrygująco.Zatem jeśli jeszcze nie mieliście okazji zapoznać się z tą serią to Was zachęcam,ja już czekam na kolejny tom :)

5. Instagram.com/motheroftworeads Edyta Giersz

   „Kości nie kłamią” to już trzeci tom serii o Morgan Dane. Każdy z nich skupia się na nowych sprawach, dlatego śmiało można czytać tę książkę bez znajomości poprzednich. Chociaż szczerze mówiąc, lepiej zacząć od początku, bo moim zdaniem sporo się traci. Uwielbiam styl autorki i bohaterów, których stworzyła. Zarówno Morgan jak i Lance świetnie się ze sobą uzupełniają biorąc pod uwagę ich doświadczenie, a do tego z każdą książką ich relacja się rozwija. W dalszym ciągu nie brakuje zagadek, autorka co jakiś czas częstuje czytelnika zaskakującymi zwrotami akcji, angażując go w tę historię. Historia jest tak złożona, że naprawdę ciężko przewidzieć co może się wydarzyć, mimo wielu wskazówek, które gdzieś po drodze dostajemy. Chociaż wiedziałam, że mogę spodziewać się czegoś nieoczekiwanego, to i tak nie byłam przygotowana na zakończenie, jakie zaserwowała Melinda Leigh. Sprawiła tym, że ta część jak dla mnie jest najlepsza z całej serii. Rewelacja! Nie mogę się już doczekać kolejnych książek autorki.

6. dlaLejdis.pl Izabela Fidut

   „Tak wiele tajemnic. Szepczących w lesie, utopionych w jeziorze, grożących, że wyłonią się z przeszłości”. Czystym zbiegiem okoliczności, w krótkim odstępie czasu, przeczytałam trzy książki, w których ofiary zostają odnalezione w jeziorze (pozostałe to „Mroczne jezioro” i „Nikomu nie powiem”). Z tej przypadkowej trylogii powieść Melindy Leigh najbardziej przypadła mi do gustu. Lektura „Kości nie kłamią” była moim pierwszym spotkaniem z serią o Morgan Dane, byłej pani prokurator prowadzącej własną praktykę prawniczą i pomagającej w śledztwach dwóm prywatnym detektywom. Młodszy z nich Lance Kruger jako dziesięciolatek został wzięty pod skrzydła policjanta Lincolna Sharpa. Gdy dorósł, postanowił wstąpić do akademii, a następnie zasilił szeregi biura mentora. W poprzednich częściach Morgan i Lance najwyraźniej zbliżyli się do siebie, więc na tym etapie ich wspólnej historii mówimy o przyjacielskiej relacji zawodowej, relacji pararodzinnej i dojrzałym, niebuchającym żarem w oczy czytelnika, związku. Jasność i stabilność tych więzi z miejsca zasługuje na plus. Punktem wyjścia trzeciego tomu jest wyciągnięcie z zamarzniętego jeziora wraku samochodu z zamkniętym w bagażniku ludzkim szkieletem. Zdarzenie to cofa nas o 23 lata do niewyjaśnionej sprawy zaginięcia ojca Lance’a. W detektywie ożywa długo tłumiona iskra nadziei na poznanie prawdy. Sprawa wbrew pozorom nie będzie taka prosta, auto należało do Krugera seniora, ale rzut oka na tytułowe kości pozwala stwierdzić, że należą do kobiety. Ustalenie jej tożsamości umożliwia podążanie świeżym tropem, jednak (niedoszli) świadkowie giną jeden po drugim. Na domiar złego ktoś prześladuje Morgan Dane, która zaczyna obawiać się o bezpieczeństwo swojej rodziny. Trudny do określenia balans pomiędzy namacalnym zagrożeniem podkreślanym w rozdziałach pisanych z perspektywy mordercy a familiarnością głównych bohaterów i drugoplanowych, zawsze gotowych do pomocy postaci skłonił mnie do określenia książki Melindy Leigh mianem „niedzielnego kryminału”. Teoretycznie dajemy się wciągnąć w intrygę, chociaż nie ma tu typowej puli podejrzanych, a usuwanie kolejnych osób tuż przed tym, jak wyjawią sekrety, z czasem nieco trąci przewidywalnością. Praktycznie cały czas zdajemy sobie sprawę, że ci dobrzy i tak wyjdą cało z każdej opresji. Klimatycznie „Kości nie kłamią” przypomina mi starsze seriale, w których twórca ścieżki dźwiękowej nadużywał saksofonu. Owszem, akcja potrafiła do pewnego stopnia wciągnąć, jednak gdzieś tam z tyłu głowy doskonale wiedzieliśmy, że nie, to niemożliwe, żeby tak odpowiedzialny, sympatyczny, może trochę staromodny protagonista pożegnał się z życiem, zanim uda mu się schwytać złoczyńcę. Tacy właśnie są Morgan, Lance i Sharp, szczególnie ten ostatni znany z troski o dietę bliskich i chęci do tarmoszenia przesłuchiwanego za kołnierz. Książka Melindy Leigh stanowi specyficzną mieszankę „oldschoolu” i powieści z dreszczykiem, dostarczając niezobowiązującej rozrywki na jeden wieczór. Nie jest to pozycja wybitna, ale z pewnością przyjemna i nieco inna od typowych przedstawicieli gatunku. Dodatkową zaletą była dla mnie spora porcja wyobrażonego śniegu rekompensująca jego brak za oknem.

7. kasiaklich_

   Nie znałam wcześniej ani autorki, ani jej twórczości, ale zaciekawił mnie opis książki, więc chętnie podjęłam się współpracy z wydawnictwem. Akcja rozgrywa się w miasteczku Scarlett Falls, gdzie w 1994 roku Victor Kruger ginie bez śladu, pozostawiając żonę i 10 letniego syna Lance'a. 23 lata później z jeziora Grey Lake zostaje wyłowiony samochód Vic'a, w którego bagażniku znajdują się ludzkie szczątki. Wraz z wypłynięciem tej starej sprawy zaczynają ginąć ludzie, którzy mogli być powiązani ze sprawą i udzielić odpowiedzi na pytania dręczące detektywów Lance'a i Sharp'a, który wziął młodego Krugera pod opiekę po zniknięciu ojca. Detektywi wraz z prawniczką Morgan Dame próbują rozwikłać zagadkę sprzed lat, co doprowadza parę kochanków Morgan i Lance'a do sytuacji, w której znajdą się w śmiertelnym niebezpieczeństwie oko w oko z mordercą. Z początku fabuła wydała mi się dość przewidywalna, ale książka z każdą stroną wciągała mnie coraz bardziej, a takiego rozwiązania zagadki się nie spodziewałam. Jeśli szukasz dobrego, a zarazem lekkiego kryminału z wątkiem miłosnym w tle, to ten tytuł może umilić Ci zimowe wieczory.

8. Popkulturka osobista Gabriela Matkowska

   Część opowiadającej o niej serii i przyznam, że wspominam ją dość pozytywnie. Tym razem zrobiłam niewielki przeskok i sięgnęłam od razu po trzeci tom, mając nadzieję, że odnajdę się w fabule, nie znając jej poprzedniczki. Jak się po kilku stronach okazało, na szczęście nie miałam z tym żadnego problemu. I bardzo dobrze, gdyż wizja powrotu do Scarlet Falls wydawała mi się niezwykle intrygująca. Zwłaszcza, że przy okazji odwiedziłabym wtedy znanych i polubionych przeze mnie kilka miesięcy temu bohaterów... Czy jednak ostatecznie było aż tak miło, jak się na pierwszy rzut oka zapowiadało? Cóż, najwidoczniej nie wszystkie znajomości potrafią przetrwać próbę czasu. A szkoda, bo mogło być naprawdę pięknie... Pewnego dnia z Grey Lake wyłowiony został samochód należący do zaginionego przed laty Victora Krugera. Partner Morgan Dane, detektyw Lance Kruger od zawsze starał się rozwiązać zagadkę tajemniczego zniknięcia swojego ojca, dlatego też to wydarzenie stanowi przełomowy moment w jego życiu. Dotychczasowy światopogląd mężczyzny oraz spojrzenie na własnego rodzica niszczy jednak jeden szczegół - w bagażniku odnaleziony zostaje szkielet kobiety. Jaki związek miał z nią Victor Kruger? Czy została ona przez niego zamordowana? Odkrycie prawdy nie należy do najprostszych, zwłaszcza, że jest w mieście osoba, która jest w stanie zrobić wszystko, by rozwiązanie zagadki nigdy nie ujrzało światła dziennego... Tymczasem Morgan stara się połączyć rodzicielstwo ze skomplikowanym śledztwem prowadzonym przez jej ukochanego. Naprawdę cieszyłam się, gdy zrozumiałam, że w tym tomie być może doczekam się rozwiązania wątku zaginięcia ojca Lance'a. W pierwszym tomie bardzo polubiłam młodego Krugera i przez cały czas kibicowałam mu, gdy poszukiwał odpowiedzi na wszystkie swoje pytania. Mój zapał niestety jednak minął dość szybko... Niestety tym razem wątek romantyczny oraz obyczajowy zdecydowanie spowalnia akcję, która zresztą sama w sobie nie należy do zbyt szybkich. Choć bardzo lubię powolne oraz spokojnie rozwijające się fabuły, tym razem coś mi w tym wszystkim nie pasowało. Klimat najzwyczajniej w świecie był nijaki, a główna zbrodnia zaczęła wywoływać emocje dopiero zaraz pod koniec książki. Perypetie Morgan oraz jej dzieci być może były urocze, jednak nie wnosiły niczego nowego do historii. - Kocham cię. Serce i duszę. Ciało i ducha. Może to głupi frazes, ale naprawdę czuję, że mnie dopełniasz. Postacie to najsilniejsza część książki. Choć momentami wciąż czułam, że ich problemy są odrobinę przerysowane i nierealne, nie przeszkadzało mi to aż tak bardzo. Z całego serca im kibicowałam i miałam nadzieję, że wszystko potoczy się w ich życiach dobrze. Poruszał mnie martwiący się o swoją chorą matkę Lance, a także opiekujący się wszystkimi detektyw Sharp. Każdy z bohaterów ma swój własny, być może aż nazbyt wielki, bagaż emocjonalny, z którym musi sobie na każdym kroku radzić. Kości nie kłamią to pełen zagadek kryminał, jednak protagoniści dodają historii odrobinę domowego ciepła. Książka jest zadziwiająco lekka, a styl autorki powoduje, że czyta się ją wręcz błyskawicznie. Klimat nie należy do najcięższych, przez co trzeci tom serii o Morgan Dane może być dość przyjemną odskocznią od bardziej wymagających historii. Kości nie kłamią to książka dobra, w której zabrakło mi po prostu czegoś wyróżniłoby ją od innych, niezbyt ambitnych kryminałów, które czyta się głównie dla rozrywki. Jest to historia ciekawa, posiadająca wiele interesujących bohaterów, jednak najzwyczajniej w świecie nie należy do najlepszych. Moim zdaniem była ona po prostu zbyt nijaka, choć momentami faktycznie potrafiła wzruszyć i zaciekawić. Dla każdego fana lekkich historii kryminalnych połączonych z romansem i obyczajówką jest to tytuł, który warto poznać. Scarlet Falls to naprawdę intrygujące miejsce, które skrywa w sobie jeszcze wiele innych tajemnic... Ja sama nie powiedziałam jeszcze serii nie. Naprawdę polubiłam się z tym nietypowym trio.

9. oczytanakryminolog

   7/10 Tajemniczy mężczyzna uwięził w bagażniku pojazdu żywą jeszcze ofiarę, a następnie utopił auto w jeziorze. Woda skrywała tajemnicę przez 23 lata, aż w końcu doszło jej ujawnienia. Po wyłowieniu pojazdu okazuje się, że samochód należał do zaginionego przed ponad 20 laty Victora Krugera. Rodzina mężczyzny nigdy nie pogodziła się z jego nagłym odejściem, a nowe informacje dotyczące zdarzenia wywracają ich życie do góry nogami. Czy Policji uda się ustalić okoliczności w jakich zginęła ofiara? A co najważniejsze – ustalić jej tożsamość? Jaki finał znajdzie kryminalna zagadka sprzed lat? „Kości nie kłamią” to trzecia już część serii z bohaterką Morgan Dane, jednak zdecydowałam się sięgnąć po tę pozycję z pominięciem dwóch poprzednich. Ani trochę nie odczułam się zagubiona podczas pochłaniania tej książki, zatem śmiało mogę ją polecić osobom, które również nie miały przyjemności zetknąć się z poprzednimi częściami tej serii. Duży plus przyznaję za bohaterów tej pozycji. Zmęczyły mnie już kryminały, w których dominują osoby młode, rezolutne i pełne werwy. Tutaj zdecydowana większość postaci dobiega do wieku średniego i stanowiło to dla mnie ciekawe urozmaicenie. Każda z nich niesie ze sobą pewny bagaż doświadczeń, który ukształtował ich charaktery. Skonstruowane są realnie, bez zbędnego idealizowania. Ponadto kryminał, skupiający uwagę na dwóch prywatnych detektywach i prawniczce to ciekawe trio, z którym nigdy wcześniej się nie spotkałam. Akcji z perspektywy działania organów ścigania jest tutaj niewiele. Do narracji dopuszczony został sam morderca, co w moim odczuciu wpłynęło pozytywnie na całość akcji. Odnosząc się do wad: książka wydawała mi się dość nierówna. Czasami akcja pochłaniała mnie bez reszty, by potem zastopować mój zapał do czytania. W kilku momentach dialogi wydawały się dość sztuczne, jednak było tego stosunkowo niewiele. Mimo wszystko, jest to kryminał, który nie wymaga wiele od czytelnika i gwarantuje szybką lekturę. „Kości nie kłamią” swoją premierę będzie mieć 26 lutego. Jeżeli szukacie lekkiego kryminału z zaskakującym zakończeniem – polecam zwrócić na nią uwagę.

10. instagram.com/ksiazeczkowy_potwor Andżelika Siuda

    „Kości nie kłamią” to trzecia część sagi o Morgan Dane, jednak można ją przeczytać bez znajomosci poprzednich tomów. Historia opowiada o odnalezieniu wraku samochodu mężczyzny, który zniknął lata temu bez śladu. W bagażniku odnaleziony zostaje szkielet i przez to nasuwa się więcej pytań niż odpowiedzi. Szczególnie, gdy zaczynają ginąć kolejni świadkowie, którzy mogliby wiedzieć cokolwiek w tej sprawie... . Książkę czyta się szybko, kolejne rozdziały sprawiają, że ciężko odłożyć ją na półkę. Napisana prostym językiem, napewno spodoba się fanom thrillerów i kryminałów. Polecam

więcej recenzji

ukryj recenzje